წელი:2014
გახმოვანება: ქართული
ჟანრი:ფილმები ქართულად, მელოდრამა, დრამა
რეჟისორი:ხოაკინ ლიამასი
როლებში:პალომა ბლოიდი, დანიელე ლოიტი, ირენა მონტალა, პატრიცია ვიკო, ხაიმე პუხოლი, პაბლო ჩიაპელია
აღწერა:
37-წლის სიმპატიური ალექსი იქცევა როგორც მოზარდი და მალევე გაიცნობს 17 წლის ნიკის, რომელიც თავისი ასაკის მიუხედავათ ძალიან განვითარებულია. მათ შორის ჩნდება მეგობრობა, ხოლო შემდეგ უკვე გადაიზრდება სიყვარულში.


აღწერა: ერაყის ომის სამი ვეტერანის ისტორია, რომლებსაც ამერიკაში დაბრუნების შემდეგ საზოგადოებაში დაბრუნება არ შეუძლიათ. ისინი აღმოაჩენენ, რომ მათ მოგონებებს საკუთარ კედლებშიც კი შეუძლიათ მათი დაღუპვა...


აღწერა: 11 წლის ვეიდა სალტენფასი მამასთან და ბებიასთან ერთად დიდ სახლში ცხოვრობს. მის მამას დამკრძალავი ბიურო აქვს, რომლის ოფისიც მათ სახლშია განთავსებული. დაკრძალვის ატმოსფერო, რომელიც სახლში მეფობს დამთრგუნველად მოქმედებს გოგონაზე...


აღწერა: ბავშვობის მეგობრების, ებისა და სემის ისტორია. ისინი რვა წლის ასაკიდან მეგობრობენ, მაგრამ ცხოვრება მათ განშორებას უწყობს. ების ასწავლის სემს, როგორ უნდა იცხოვროს მის გარეშე, მაშინ როდესაც სემი ასწავლის ების, როგორ უნდა მოკვდეს...


ბერლინური დღიურები

- ნატა ძალიან გთხოვ, როგორც კი ჩახვალ დარეკე
- დამშვიდდი დედა, პირველად ხომ არ მივდივარ უცხო ქვეყანაში - მეცინებოდა დედას ქოთქოთზე და თან ვეფერებოდი მათ
- პირველად მიდიხარ ამხელა მანძილზე, ნუგზარ, არა არ უნდა გაგვეშვა ხომ ვამბობდი, ახლა წნევა ამიწევს - ისევ ლაპარაკობდა და ნერვიულობდა
- კარგი ნინო დამშვიდდი, გოგო ამხელა გზაზე მიდის და შენ კიდევ გულს უხეთქავ - ამშვიდებდა მამაჩემიც.


ორ ვარსკვლავს ვხედავ მთვარიან ცაზე,
მე კი კვლავ ვდგავარ თოვლიან მთაზე,
მე გადავედი შავ ღვინის სმაზე,
და მე გავლოთდი ამ გრძნობის გზაზე.

ორნი ვარსკვლავნი - ერთურთისაგან ძალიან შორს,
სულ იმ მანძილით რაც ჩვენ გვაშორებს, ახლა ჩვენ ორს,
მე შენ მიყვარხარ, შორიდან გეტრფი და თან ვსვამ რომს,
ეს სიყვარული ბრძოლას კი არა, უფრო ჰგავს ომს.


სევდიან ქალაქში ლანდივით დავდივარ
სევდიან ქალაქში დროც თითქოს ჩერდება
არ მახსოვს ამ გზებს მერამდენედ გავდივარ
ის ვიცი,აქ ყოფნით სული რომ ბერდება...

სევდიან ქალაქში დარჩენა ძნელია
აქ ხომ ყველაფერი ცრემლებით სველია
გულში სულ წვიმაა,ქუჩებიც ბნელია
გულგატეხილი კი აქ მუდამ ბევრია.


ზუსტად ჩემს წინ ჩამოჯდა, მთელი თავისი მომხიბვლელობით მობრუნდა და გამიღიმა.
იმ წამს ვინმეს რომ ეკითხა რას ისურვებდი ყველაზე მეტადო, ყველაფერი მაქვს მეთქი ვეტყოდი, ისეთ ბედნიერებას ვგრძნობდი, თითქოს ყველა ვარსკვლავი ჩემთვის ჩამოვარდა რომ საკუთარი ოცნება ამესრულებინა.
მისი მწვანე თვალები იმდენად ელავდნენ, იმდენად მიმზიდველები და სასწაულები იყვნენ წამით ვიფიქრე რომ მათში ვიკარგებოდი.


ვნანობ,ვნანობ ყველაფერს,რაც შენ გეხება.ნეტავ არასდროს გათენებულიყო ის დღე,როცა დაგინახე და ერთი ნახვით შემიყვარდი.ხანდახან მგონია,რომ მაშინაც მიყვარდი,როცა არ მყავდი ნანახი,სხვანაირარ შეუძლებელია ახსნა ის გრძნობა,რასაც შენ მიმართ ვგრძნობ.ვნანობ იმ დღეს,რადგან იმ დღეს თავიდან დავიბადე და თან მოვკვდი,რადგან ჩემი სიყვარულით შენ მოგეცი უფლება ან ბედნიერება მოგენიჭა ჩემთვის,ან მოგეკალი.შენ მეორე აირჩიე და ნელ-ნელა მიღებ ბოლოს.ვნანობ იმ დღეს


შენ მიყვებოდი ამბებს ჩემამდელს,
მე კი შენამდელ აზრთან ვდაობდი.
განცდა მწვდებოდა ლამის ყელამდე,
ისე მარტივი თავისთაობით...
მერე შეწყვიტეს თხრობა ტუჩებმა,
და მხოლოდ მზერა ალაპარაკდა.
ყურთან კი ფიქრმა წაიჩურჩულა,
-კარგი იქ არის, სადაც არა ხარ!..


« 1 2 ... 62 63 64 65 66 ... 96 97 »