 მერე რა რომ ჩემს სხეულს მხოლოდ შენი სიახლოვე ათბობს |
 არაფერი. . . მინდა აქ იყო. დარდი გაგიყო უშენობამ იცი რა მიყოი სული დამძიმდა… არაფერი აღარ მახარებს... სევდა მაწვიმს და ცრემლი კოცნის დაღლილ წამწამებს. ყველა შორი და . . |
 ალერსიანად რად მაპყრობდი მაგ ლამაზ თვალებს. შენი გულისთვის თავს გავწირავო - რატომ ამბობდი, ყალბი სიტყვებით თავს ასე ძლიერ რად მაყვარებდი. მითხარი რატომ გამიცრუე იმედი ტკბილი, მითხარი რატომ შემაყვარე თავი ძალიან. |
 მაგრამ რაც იყო, იქნება კვლავაც: გზა გაიხსნება, ან შეიკვრება, |
 ნინი: რა მოხდა და...
ესეიგი 23-ში ღამე გოგო და ბიჭი ჩხუბობდნენ. მერე ვიღაც მისულა და ეს ბიჭი
დაუჭრია. მარა ეს დაჭრილი არ მომკვდარა. უბრალოდ რაღაც ჭრილობა ყოფილა
რა.... მეორე დღეს ამ ბიჭს მე: დაჭრიილს? ნინი: ხოო დაჭრილს კიდე ჩხუბი მოსვლია და იმ ჩხუბში მოუკლავთ. მე: შენ საიდან იცი ეს ყველაფერი... |
 გიო: მაარ.. როგორ ხარ? -
და კოცნა დააპირა, მე სახე გავწიე და მაგრად გავარტყი. რათქმა უნდა
მაშინვე ვინანე. - გამაგებინე რა მოხდა, რა გჭირს, რატო ტირი... - ტონი
გაუმკაცრდა... მე: მატყუარა ხარ და მეტი არაფერი. დამაჯერე ვითომ იმ ღამეს შენი ბრალი არ იყო. გიო: რაზე მეუბნები პირდაპირ მითხარი... მე: ცდილობ ვერ მიხვდე, მაგრამ სიმართლე უკვე ვიცი. |
 15 წუთში უკვე ჩემთან იყვნენ ელე: რა იყო, რა ხდება.. მე: გიო ვნახე ლიზი: ოჰ! ახალი ამბავი ელე: ისედაც ყოველდღე არ ხვდებოდიიი? მე: არა არა მომისმინეთ. იცით რა მითხრა ლიზი: რა... მე: მიყვარხარო.. ელე: რააა?? |
 გიო: გამარჯობა... მე: გამარჯობა გიო: როგორ ხარ? მე:კარგად, შენ? გიო: მეც კარგად, აბა ახალი რა არის? მე: რავიცი, არაფერი-გემოვნებიანად ეცვა, ფიზიკურად კი ისედაც მომწონდა... გიო: ლამაზად გამოიყურები... |
 მე: ....... გიო: შენი სახლი უკვე ვიცი - თვითონვე მოაყოლა. მე: ხო, მარა სახლში არა, მირჩევნია სხვაგან გნახო. გიო: კარგი, როგორც გინდა, უბრალოდ არ მინდა აქ ბოლოჯერ გხედავდე. მე: არა, ბოლოჯერ რატო.... გიო: კაი... მე: აბა მომავალ შეხვედრამდე. გიო: კარგად... - წავიდა, მე სახლში შევედი, გოგოები შემომყურებდნენ რას ვიტყოდი მე: კაი ტიპია არა...? |
 მეც ავდექი კარის გასაღებად. გიო: მოიცა, ვინმეს ელოდები? -მე ლიზი და ელე გამახსენდა და საათს შევხედე. 11-ის 15 წუთი იყო. მე: კი, ხომ გითხარი დაქალებს. -კართან მივედი, გავაღე და მართლაც, ლიზი და ელე იყვნენ. ცოტა დავმშვიდდი. ელე: სალამი ლიზი: გამარჯობა მე: შემოდით - ორივე გადავკოცნე. გიო რომ დაინახეს გაკვირვებილებმა შემომხედეს. - გაიცანით ეს გიოა, გიო ესენი ჩემი დაქალები არიან. |
