უკვე მერამდენე ღამე მათენდება,
დილა სუსხიანი ღრუბლებს ესალმება;
მე კი მეღიმება, აღარც მერიდება;
ქარი ჩადგება და მალეც გათენდება;
მზეც მალე ამოვა გაათბობს ქალაქს
ქალაქს, რომელიც თავის თავს არ ჰგავს;
ხალხი კი ერთად, ერთფეროვნულად
დაუბრუნდება შრომას და გარჯას; |
სიყვარულია ის რასაც ვეძებთ
სიყვარულია ის რაზეც ვმღერით
სიყვარულია რისთვისაც ვბრობთ
სიყვარულია რისთვისაც ვკვდებით |
კარგად დაწყებული კარგად დამთავრდება
ვამბობთ და ისტორია ისევ არ მთავრდება
მომავალს რაც აკლდება წარსულს ემატება
მომხდარს არ ვივიწყებთ ახალი გვემართება.
ნდობას ისევ ისე ბოროტად იყენებენ
თუ კარგად დააცდი თავისით გიჩვენებენ.
თუ ბევრი დააცადე მოგეჭრა კისერი
იტყვი ამას კაცი ერქვას ამშვენებდეს წვერი? |
ერთი
როცა გამიწყრა ღმერთი
ორი
რაღაც ხმა გავიგონე,
სამი
შიშის ზღვა განვიცადე,
ვერც მოვიკრიბე ღონე.
ოთხი...
მწადდა ხილვა სამოთხის,
ხუთი,
ყოველ დღეს, ღამეს ვუთევ
ექვსი |
დრო დადგა, დიდი ჭირნახულით წარსდექ უფალთან,
ღირსეულ მგოსანს პატივგებით შეგხვდა უფალი,
იყავ იმედი უქრობელი ქვეყნის მწუხართა,
მსახური ნათლის, დაუღლელი რისხვა ყრუ ფარის...
დაუოკებელ მიზანსწრაფვით პოეზიურით,
მამულის ციაგს დაექარგე ქება-დიდებად,
ხოლო ზეცაში საბუდარი ჰპოვე მზიური,
რომელიც დროში არასოდეს დაიბინდება. |
დღემდე უფალი რაღაცას ნატრობდა
სინათლე სურვილლს იმ წამსვე ახშობდა,
სანთელი გულთბილად რაღაცას ამბობდა
როდესაც,სასმელი სიჩქარით მათრობდა,
ვგრძნობდი,თუ როგორი სისწრაფით გარბოდა
ძახილი უფლისა რაღაცას ატყობდა,
მეამა,გულით აღვსილი გრძნობები
სულით კი ვიყავი ჩათრეულ მორევში, |
ამ დილით მივხვდი, დავიღალე და ვეღარ ვუძლებ,
ნაცრისფერ ცის ქვეშ შეფარებულ გულების ფეთქვას,
მინდოდა მეთქვა როგორ ვითვლი წამებს და წუთებს,
მინდოდა მეთქვა...
არ ააქვს აზრი უსარგებლოდ წარსულის დევნას,
ჩაქრობას ცეცხლის, როცა ისევ უღმერთოდ მცივა,
ვივიწყებ დოგმებს, ტრადიციებს, სიკეთის რწმენას,
და მაინც მტკივა... |
აღარ გამოდის ტყუილი,
ყველა ყველაფერს ხვდება,
მწარე სიმართლეს იგებენ
და მეტს ითხოვენ მისგან,
მწარე სიმართლე ჯობია,
ტკბილ ტყუილსაო არის ნათქვამი,
თითქოს ლურჯია სამყარო, |
დამჭირდი და გამიჭირდი,
როგორც ზამთარში მარტოდმარტო
დარჩენილ სიზმარს,
ისე გაცოცხლებ მოგონებად.
შენ კი ამაოდ ცდილობ
და თან ვერ მასმენ ორიოდ სიტყვას.
დასრულდეს გლოვა! |
გავყუჩდი...
პატარა ბავშვი მაძღარი...
ისე გავყუჩდი.
მაგრამ სუსხია გარეთ
და ალბათ მცივა...
ნატვრები ცვივა...
ცივი აღმოჩნდა ეს შემოდგომა,
ზამთარს ვერაფრით დავემალები. |
|
