არ გაგიკვირდეს ამდენი წერა
მე ლექსით გეტყვი, იქნებ შენ მიხვდე
მაგ თვალებამდე ძლივს ვაღწევ მზერას,
რა დავინახო მე თვალებს იქეთ?..

შენ არ იცი თუ რა ხდება ჩემს გულში,
აღარ არის ის, რაც იყო წარსულში,
მომეძალა შენზე ფიქრი ტანჯული,
ოჰ, რა ძნელი ყოფილა სიყვარული...

გული მტკივა, როცა შენს თავს ვისხენებ,
ჩემს ფიქრებში ოცნების კოშკს ვიშენებ...
რა ძნელია თურმე ასე ცხოვრება,
როცა ძველი ტკბილად მოგაგონდება...

მე შენ მიყვარხარ და არ მესმის რად მიბრაზდები?
ნუ გგონია რომ მე ოდესმე დამავიწყდები
მე შენ მიყვარხარ ჩემო კარგო ძლიერ მიყვარხარ
და გევედრები გაიგო რომ ძლიერ მჭირდები!!!
შენმა თვალებმა დამავიწყა ვინ ვარ რა მინდა
რატომ მოვედი ამ ქყევყანაზე,რად დავიბადე?
მე სიყვარულმა უკვე ბევრჯერ მწარედ მატირა,
გაიგე კარგო მიყვარხარ და არ გიღალატებ !!

მენატრება შენი სახე,
ამ დილითაც სიზმრად გნახე.
ისევ მათბობს შენი ფერი,
არ მამშვიდებს არაფერი.

აღარ მშველის ლექსის წერა,
ზურგით მიდგას ბედისწერა.
დამავიწყდა უკვე ლოცვა,
მახსოვს მხოლოდ შენი კოცნა.

მე ეს ლექსი იმისთვის დავდე რომ დარდი მომეკლა, რადგან შეყვარებულმა მიმატოვა...

მოდი...
ყვიროდა ღამე -
სულში ჩაბუდებულ
ფიქრად,
ნარცისულ ოცნებებს
ვამსხვრევ,
აღარ ვეჯიბრები
ყინვას...
ახლა -
შემორჩენილ წამებს
ისევ გადავითვლი
დიდხანს,
უკვე -
ჩაფიქრებაც გმართებს,
თუმცა
არაფერი მითქვამს.

ნიავი მორცხვად არწევდა ფიქრებს,
დღეს რა საოცრად ლამაზად წვიმდა..
წვიმის წვეთები გაყინულ თითებს
წარსულის ნარჩენ ხსოვნას აცლიდა..

ბაგე ყვიროდა სევდიან მითებს,
ირგვლივ სიცოცხლის ჟინი გაღვივდა,
ეს მელოდია გულში ცეცხლს მინთებს,
საოცარია…სიცოცხლე მინდა..