„აკეთე ის რაც შენ გინდა, თუ ნებას მოგცემს უფალი.. იფრინე სივრცის გადაღმა იყავი თავისუფალი“
„ჯონ... შენ წაიყვანე არა? შენ წაიყვანე ხომ ასეა? გამეცი ხმა.. რატომ არ მპასუხობ? დავიჯერო თავს დამნაშავედ თვლი?. არა ვერ დავიჯერებ.. ამაზე მაშინ უნდა გეფიქრა როდესაც მიგყავდა... რატომ ასწავლე ფრენა? რატომ შთააგონე რომ „ზეცაში არაფრის ზღვარი არ უნდა არსებობდეს“? რატომ? მე გეტყვი გინდა?

მე შემეშინდა როცა შენზე მითხრეს გიჟიაო! რომლის საუბარი, აზროვნება და ხედვა მომწონს შენი.
-და მე გადავწყვიტე გამეკითხა ჭკვიან ხალხში "განმარტება სიგიჟის"
ერთმა მითხრა:" სიგიჟე სენია რომელსაც ეგუება მხოლოდ გიჟი, გიჟი კი საკუთარი ხედვის მაღმერთებელი ადამიანია"-ო
-და მე დავუსვი საკუთარ თავს კითხვა: ნუთუ სიგიჟეა საკუთარ აზრზე მყარად დგომა?

ვინ გონივარი
-მე ისეთი შთაბეჩდილება დამრჩა რომ ფოტოები სხვისი დადე
-და მაგას რატომ მეკითხებიი
-ვინ უნდა მეგონოი
იმიტომ რომ ვიგაც გონივარ
და ვინი
-აზრი აქვსი
-მართლა მგონია ის არ ხარ ვინც ფოტოზეა
როცა მნახავ დარწმუნდები
რომ მართლა ის ვარ ვინც ფოტოზეა
-მეც ეგ მინდა.გეტყვი ვინც მგონიხარ
-მაგრამ არ აქვს აზრი

ნურასოდეს დაეჭვდები ჩემს სიყვარულში შენდამი ძვირფასო,იმიტო რომ, რაც გადის დრო, ეს სიყვარული დღითიდღე უფრო იზრდება და ძლიერდება.
ეხლა მე ვგრძნობ თავს ნამდვილად ბედნიერად,რადგან ბოლოს და ბოლოს გიპოვე...

ადამიანმა მართლაც შეიძლება ისურვოს სიკვდილი, რამე თუ სიცოცხლის გამჭვირვალობისა და სინათლის ფონზე ყოველივე ჰკარგავს მნიშვნელობას. ადამიანი იტანჯება და ფეხარეულს ქვა აღმართში ეწევა, მაგრამ იგი არაფეტს იმჩნევს და მორჩილად მიჰყვება გზას. ამ შეუპოვრობისათვის მას პატივს მიაგებენ, მაგრამ ერთ მშვენიერ საღამოს ყოველივეს ბოლო ეღება. იგი ხვდება მეგობარს, რომელიც

ტკივილი, გრძნობა პროტესტის, ვკვდები, მინდები...
მე ამ ყველაფერს ერთადა ვგრძნობ, მგონი ვგიჟდები,
თუ კი მომისმენ, დაფიქრდები, ალბათ მიხვდები,
როგორც არასდროს, ეხლა ისე ძლიერ მჭირდები.
მინდა, ხო მინდა, ეს მე მინდა, რომ კვლავ იცოცხლო,
არც კი გაბედო ასი წელი კიდევ სიკვდილი,
არ გამიმეტო, არ გამწირო, გთხოვ არ წახვიდე,
გთხოვ, რომ მოიგო სიცოცხლისთვის ბოლო ჭიდილი.

როდესაც დილით იღვიძებ და შენთან ერთად იღვიძებს ახალი გრძნობა, გრძნობა "არაამქვეყნიური" გრძნობა რომელიც შენშია და მხოლოდ შენია, ის პირველია, პირველიხარ მისთვის, და უკანასკნელი, რადგან ის წავა შენგან მაშინ როდესაც შენ მას ხელს კრავ და შეეცდები გააგდო შენი ცხოვრებიდან, რადგან გგონია უიმისოდ ბედნიერი იქნები და ფიქრობ რეალობა უკეთესია ვიდრე ილუზია...