გონს რომ მოვედი ალბათ უკვე შუაღამე იქნებოდა.გადაწეული ფარდებიდან სუსტად,მაგრამ მაინც აღწევდა ლამპიონების ნათება.ოთახში მხოლოდ ღამის სანათი ენთო.წამიერად გამახსენდა მომხდარი და სხარტად წამოვჯექი.მაშინვე თავბრუ დამეხვა და საშინელი თავის ტკივილი ვიგრძენი.ხელები თავზე მოვიჭირე მეგონა სადაცაა გამისკდებოდა.
--ეი ეიი მშვიდად__ხელები ჩამომაწევინა დანიელმა.სახიდან თმა გადამიწია და სახეში შემომაჩერდა.შიში გამქრალიყო მისი სახიდან.ისევ ის გამომეტყველება ცივი და არაფრის მთქმელი წარბები შეჭმუხვნოდა.
--როგორ ხარ??
--არვიცი თითქოს ხმები შორიდან მესმის ცოტა გაბრუებული ვარ.
--ყველაფერი კარგად არის ახლა უსაფრთხოდ ხარ__მეჩვენებოდა თუ მართლა გაბრაზებული იყო? ვისზე ბრაზობდა ან რატომ?? მინდოდა მეკითხა თვითონ როგორ იყო მან ხომ ამდენი იწვალა ჩემთვის თავისი სიცოცხლეც საფრთხია ქვეშ დააყენა ჩემს გამო.
--დანიელ მადლობა რომ სიკვდილს გადამარჩინე.შენი სიცოცხლე საფრთხეში ჩააგდე ჩემ გამო.. |
--ევაა... ევააა__ სადღაც შორიდან ჩანესმოდა ვიბრაციასავით ჩემი სახელი,მინდოდა პასუხი გამეცა მაგრამ ჩემი გონება უარს აცხადებდა ყველანაირ რეაგირებაზს
--ევაა გესმის ჩემი?? ევაა კარგად ხარ??__მამას უკვე ნერვიულობის ნოტები შეეპარა ხმაში.ვეცადე თავს მოვრეოდი თვალები დავახამხამე და ირგვლივ მიმოვიხედე.მამას მანქანაში ვიჯექი და მშვიდად ვმგზავრობდით სახლისკენ.
--მამა მაპატიე ჩავფიქრდი.
--ევა უკვე ძალიან ვღელავ,დღეს შენ თავს არ გავხარ, იქნებ მე შემიძლია გავაკეთო რამე შენთვის??
-- არაფერია მამა უბრალოდ ლექტორმა გადაწყვიტა ორ თვიან ტურში ჩვენი წაყვანა მუზეუმების მოსავლელად და მაგაზე ვფიქრობდი. უამრავი რამ მაქვს გასაკეთებელი.ჩასალაგებელი. |
უკვე მერამდენე ღამე მათენდება,
დილა სუსხიანი ღრუბლებს ესალმება;
მე კი მეღიმება, აღარც მერიდება;
ქარი ჩადგება და მალეც გათენდება;
მზეც მალე ამოვა გაათბობს ქალაქს
ქალაქს, რომელიც თავის თავს არ ჰგავს;
ხალხი კი ერთად, ერთფეროვნულად
დაუბრუნდება შრომას და გარჯას; |
რომ გითხრათ როდესმე წონის კომპლექსი მქონდა ტყუილი გამომივა.ყოველთვის მომწონდა ჩემი ფორმები.მიმაჩნდა, რომ ჩემი განიერი თეძო, სხვებთან შედარებით დიდი მკერდი და საკმაოდ მოხდენილი საჯდიმი ძალიან სექსუალური იყო. არასდროს ჩამიცვამს xs ან s ზომა ტანსაცმელი.ყოველთვის მეცვა L ანდაც XL . მსუქანი არ ვყოფილვარ, მაგრამ არც სუსტი ვიყავი.აი, რომ ამბობენ ხორციანი ქალებიო დაახლოებით ეგ ვიყავი.ჩემი წონა ყოველთვის 80-დან 85-მდე მერყეობდა. არმინდა ტრაბახში ჩამეთვალოს,მაგრამ სილამაზით ღმერთმა ნამდვილად დამაჯილდოვა, შავგვრემანი ვიყავი ჩემებური ეშხი მქონდა.მომწონდა კლუბში მუსიკას აყოლილი ჩემი სხეულის დანახვისას ბიჭები როგორ იკვნეტდნენ ტუჩს.არ მაკლდა ყურადღება ძლიერი სქესის წარმომადგენლებისგან.ერთი შეხედვით თითქოს ადვილად მისაწვდომი ვიყავი. მაგრამ ყოველი უარის შემდეგ ვტკბებოდი მამაკაცების გაწბილებული სახის ყურებით. მე ფლირტისთვის არ ვიყავი შექმნილი. მე სიყვარულისთვის გავჩნდი. ყოველთვის მეტი მინდოდა ვიდრე უბრალო ფლირტი იყო და ეს ყოველთვის აფრთხობდა ჩემ ირგვლივ მამაკაცების გარემოცვას. ყველას ერთი ღამის გოგო ვეგონე მაგრამ ასე არ იყო. |
დიდი დრო არ გასულა იმის შემდეგ რაც დაღამდა, ხალხიც აღარსად ჩანდა, მხოლოდ რამდენიმე გამვლელს თუ დაინახავდით ისიც შორიდან.
მდინარის პირას კი ორნი ისხდნენ, გოგონა და ბიჭი, ორივეს თვალი ჰქონდა გაშტერებული, მაგრამ არა ერთმანეთზე არამედ სივრცისთვის და თითქოს ცდილობდნენ რაღაც ისეთი ამოეკითხათ რაც სულ ოდნავ მაინც მიახვედრებდა მათ რომ რა შეცდომაც არ უნდა დაეშვათ მაინც ვერ შეძლებდნენ ერთმანეთისგან შორს ყოფნას.
გოგონა შეირხა, ბიჭისკენ გაიხედა და დალაპარაკება სცადა, მაგრამ ხმა ვერ ამოიღო, უნდოდა პატიება ეთხოვა,
ამის მაგივრად კი უცნაური ბგერები ამოუშვა პირიდან და ბიჭს აიძულა მისთვის შეეხედა. გოგონა ტიროდა ამდენი ხნის ნაგროვებ ცრემლებს ერთიანად აფრქვევდა, ამის დანახვაზე ბიჭს სახე შეეცვალა, დიდი ტკივილი იგრძნო მისი ცრემლების დანახვისას. |
სიყვარულია ის რასაც ვეძებთ
სიყვარულია ის რაზეც ვმღერით
სიყვარულია რისთვისაც ვბრობთ
სიყვარულია რისთვისაც ვკვდებით |
როგორ იწყებენ გოგოები თავიანთი ამბის მოყოლას? ალბათ პირველი რიგში გაცნობით,მოდი მეც ასე დავიწყებ ????
სალამი, ალბათ რაიმე საინტერესო ბიოგრაფიას ელოდებით თუმცა იმედების გაცრუება მომიწევს.ანა, ერთი ჩვეულებრივი 18 წლის გოგო რომელმაც ცხოვრებაში ბევრი გადაიტანს,ბევრ დამცირების გაუძლო მაგრამ დღეს მყარად დგას.. შეიძლება ოდესმე მოგიყვებით სხვებისთვის ფერად ჩემთვის კი შავ-თეთრი ცხოვრების შესახებ :)) უფლებათა დამცველი და სულით, ფიზიკურად, გულით ფემინისტი ადამიანი.ალბათ უკვე წარმოგიდგენიათ როგორი ჯიუტი, პირდაპირი და საკმაოდ გაწონასწორებული ადამიანი ვიქნები. შეყვარებული? ეს უბრალოდ დროის ფლანგვაა და უაზროდ გულის ტკენაა ჩემთვის, აუტკივარ თავს ვერ ავიტკიებ ამიტომ მირჩევნია მარტომ დავტკბე ცხოვრებით და გავერთო ჩემს გემოზე. |
შენ მითხარი რომ არ მომიწევდა უშენო დღეების შეყვარება,
მითხარი, რომ უშენობა საერთოდ არ შემაწუხებდა,
ჩემი ცოდვები არ დამამძიმებდა,
ყოველდღიურობა მხრებზე ლოდებივით არ ჩამომეკიდებოდა,
რომ ჩემს მხრებზე მხოლოდ გაზაფხულისფერი კაბა იქნებოდა მორგებული და ისიც ზედმეტად მსუბუქი
ახლა კი ქვიშაში ისე ვარ ჩაფლული რომ მხოლოდ თვალები მეხედება
ჩაწითლებული და წყლიანი, სიყვითლეშეპარული სახე და უფრო ავადმყოფური ფიქრები მაქვს. |
კარგად დაწყებული კარგად დამთავრდება
ვამბობთ და ისტორია ისევ არ მთავრდება
მომავალს რაც აკლდება წარსულს ემატება
მომხდარს არ ვივიწყებთ ახალი გვემართება.
ნდობას ისევ ისე ბოროტად იყენებენ
თუ კარგად დააცდი თავისით გიჩვენებენ.
თუ ბევრი დააცადე მოგეჭრა კისერი
იტყვი ამას კაცი ერქვას ამშვენებდეს წვერი? |
მინანია...
იცი რამდენი რამ?
თუნდაც ის რომ ბოლო სიტყვის თქმა არ გადროვე და უკან მოუხედავად წავედი შენი ცხოვრებიდან,
ისე როგორც მოვედი და აგირიე ყველაფერი,
გაიძულე პატიება და სიყვარული.
იცი კიდევ რა მინანია?
უსიტყვოდ რომ დაგტოვე და შენც ვერაფერი გააკეთე ჩემს დასაბრუნებლად,
ალბათ არც გინდოდა...
მე იმდენჯერ გაგიცრუე იმედები,
ზუსტად ვიცოდი ვეღარ შეძლებდი კიდევ ერთხელ გეპატიებინა ჩემთვის.
იცი რამდენჯერ გამახსენდი?
რამდენჯერ მომენატრე და მერე მიტირია?
|
პალატის ოთახს, რომელიც მწვანე საღებავით არის შეღებილი და იქაურობას საშინელ აურას სძენს, თეთრებში გამოწყობილი ახალგაზრდა ექთანი აღებს. -ქალბატონო, ირის ეს წერილი მისაღებში ახალგაზრდა მამაკაცმა დატოვა, გვთხოვა თქვენთვის გადმოგვეცა ამბობს გოგონა და ახალ ნამშობიარებ ქალს ხელში ოთხად მოკეცილ ფურცელს აძლევს. ირისი ახლა 22 წლის არის, თუმცა უკვე ორი შვილის დედაა, უფროსი გოგონა ლინდა 5 წლის შესრულდა ახლაც დედამისის საწოლზე ზის და მის ხელს მთელი ძალით ჩაბღაუჭებია, თითქოს ეშინია არ დამტოვოსო, მეორე ბიჭია, რომელიც სულ ახლახანს გაჩნდა და დედის მკლავებშია. ქალი ხელის კანკალით ხსნის წერილს გეგონება იცოდეს შიგნით რა წერიაო, რამოდენიმე წამიანი დუმილის შემდეგ ირისი ატირებული ამბობს -გთხოვ, ასე ნუ მოგვექცევი.
- რა მოხდა დედა? |
Listen to the single “Freaky Deaky". Out Now!
Stream: https://music.empi.re/freakydeaky
#Tyga #DojaCat #FreakyDeaky
Official Video by Tyga & Doja Cat - Freaky Deaky © 2022 Kemosabe / RCA Records / Last Kings Music / EMPIRE
Music in this video
Learn more
Song
Freaky Deaky
Artist
Tyga, Doja Cat
Album
Freaky Deaky
Licensed to YouTube by
|
დღეს მგონი მარტო ვარ...
არავინ არი...უძილობა მაგრამ ნასვამი, ცოტა დალია...
სახლში დაღლილი მოსვლის შემდეგ დივანზე გაქნეულ ქურთუკივით გდია, უმოქმედოა, არაფრის თავი არ აქვს...
მუზა შეგვეჩვია..
გადარბენაზეა, შემოირბენს ხოლმე და გაქრება ისევ....
ირგვლივ სიჩუმეა, ქარის წისქვილვით მოგუგუნე ჩემი მძიმე აუნთქვის ხმას ჩანჩქერივით მომჩქაფარე გულიდან გამორტყოცნილი სისხლის ხმა ენაცვლება...შიგადაშიგ შორიახლოს ტალღების შეჯახების ხმაც ისმის.....
თითქოს იისფერი ქალაქი რუხი გახდა...აღარც მერცხლებია, აღარც გაზაფხული, მერცხლების როიც თოლიებმა იკისრეს ...1_2 გადაუფრენა ხოლმე... |
მთელი ჩემი შეგნებული ცხოვრება ადამიანად დადგომას ვცდილობდი ყველა ჩემს გარშემო ვეღაცას მადარებდა მასავით უნდა იცვამდე , მასსავით უნდა საუბრობდე , მოძრაობდე, არავის არ უკითხავს რას ვგრძნობდი ან რა მინდოდა მხოლოს ის რასაც ისინი ჩემში ხედავდნენ არასაკმარისად კარგი, ჯერ კიდევ განუვითრებელი. სკოლა მუდმივი ჯოჯოხეთი იყო, ყოველთვის დამცინოდნენ რას აღარ მეძახდნენ :ძროხა , ნაგავი ეს ის სახელებია, რითაც მუდმივად ვმოძრაობდი ერთი მეგობარიც კი არ მყავდა არავინ საერთოდ მხოლოდ მე და საკუთარი ემოციები.სწორედ მაშინ აღმოვაჩინე, რომ ჩემში კიდევ ერთი ადამიანი ცხოვრობდა ვიღაც ვინც ჩემზე ძლიერი იყო ვისაც ყველას შთანთქმა და განადგურება შეეძლო და იცით რაა მომეწონა მომეწონა ყველა იმ ადამინის მუდარით სავსე თვალები ,რომლებიც გადარჩენას მთხოვდნენ მაშინ ,როდესაც მე მათი წამებით ვიყავი დაკავებული. საკუთარი დასჯის მეთოდებიც კი მქონდა - ჯერ თითებს ვაჭრიდი ღმერთო ჩემო მათი ტირილი და ვედრება დღემდე ყველაზე წმინდა იავნანად ჩამესმის, მათი ვედრებით სავსე თვალები მუდმივად იმ წამებს მახსენებდა ,როცა მეც მსგავსად შევყურებდი უხმოდ ჩუმად ვემუდარებოდი „გთხოვ ნუ გამრიყავ მეც ხომ მჭირდება გვერდით ვინმე’’ მაგრამ არავის ესმოდა ან არ უნდოდათ გაგება თუ რა არის რეალური მარტოობა, ხოდა მე ვანახე მათ რას ნიშნავს ბედისანაბარა ყოფნა მაშინ ,როდესაც ერთადერთ ხსნად სიკვდილი გევლინება მაგრამ ამის ღირსი არც ერთი არ იყო ამიტომ არავინ არ მომიკლავს წამების გარეშე: სათითაოდ ვაჭრიდი ყველა ორგანოს და თითქოს ამითი ვიკვებებოდი ეს იყო ჩემთვის ჰაერიც, ყველას ვინც ჩემს მეთოდებს უბრძოლველად ნებდებოდა ჯოჯოხეთში ვუშვებდი ზოგი მტკვარში გადავყარე ზოგი დავმარხე ზოგიც კი უბრალოდ სადმე მივაგდე ცხოველისთვის ლეშის საჭმელად. სიმართლე გითხრათ თავიდან ეს ყველაფერი მათზე შურის საძიებლად დავიწყე ვინც მაწამებდა და შინაგანად მალპობდა, თუმცა ცოტახანში ისე შევეჩვიე ექსტაზივით გახდა თითქოს მასზე დამოკიდებული ვიყავი მაშინ ,როდესაც ვცდილობდი არავინ არ მომეკლა სრულიი ქაოსი მქონდა გონებაში ჩემი ორი მხარე ერთმანეთს ებრძოდა ,როგორც ანგელოზი ეშმაკს ,სიკეთე ბოროტებას თითქოს ჩემს შიგნით კიდევ ერთი ადამიანი ცხოვრობდა ვიღაც სხვა რომელიც მუდმივად მეჩურჩულებოდა’’მოკალი არ გაჩერდე მოკალი’’. |
ერთი
როცა გამიწყრა ღმერთი
ორი
რაღაც ხმა გავიგონე,
სამი
შიშის ზღვა განვიცადე,
ვერც მოვიკრიბე ღონე.
ოთხი...
მწადდა ხილვა სამოთხის,
ხუთი,
ყოველ დღეს, ღამეს ვუთევ
ექვსი |
იმ წელს ნაადრევად დაგვიზამთრდა.დაუნანებლად,უხვად ჩამოყარა თოვლი.თითქოს ამის მეტი არაფერი გვეთხოვოს მამაზეციერისთვის. აპენტილ ბამბას დაამსგავსა არე-მარე..გზები ჩაიხერგა და გადაადგილების საშუალება აღარ გვქონდა. ჩავრჩით სახლებში ღმერთის იმედად.ისე ციოდა,დილაობით კარის გაღებაც ჭირდა,ისე იყო ღამის ყინვისგან გაქვავებული.გაორმაგებულად ვუკეთებდით ღუმელს შეშას,რომ როგორმე კარ-ფანჯრის ღრიჭოებიდან შემოსულ სიცივეს არ გავეყინეთ.
-თუ ვინმემ არ ამოგვაკითხა,დიდხანს ვერ გავიტანთ თავს,-მითხრა ცეცხლთან მიმჯდარმა მამაჩემმა.მის ავადმყოფობისგან ჩაცვენილ თვალებს დავაკვირდი,შემდეგ მზერა მის პირზე გადავიტანე,მოლურჯო-მოიისფრო ფერი დაჰკრავდა.ვიცოდი,დიდი დღე არ ეწერა,თვითონაც იცოდა,თუმცა, არ იმჩნევდა.ცდილობდა,მხნედ ყოფილიყო და შიში არ შემჩნეოდა.მე მაინც ვამჩნევდი,ბოლო სამი თვე იყო,რაც მისი თვალებიდან სიკვდილი მიმზერდა. |
|
