გამოშვების წელი: 2018
აღწერა: ჯეკი და მისი ოთხი და-ძმა პატარა პროვინციალური ქალაქის მახლობლად ცხოვრობენ. მიუხედავად ხალხის მახლობლად ცხოვრებისა, ბავშვები ამჯობინებენ არ იკონტაქტონ უცნობებთან. ბევრი ადგილობრივი მაცხოვრებელი ფიქრობს , რომ ისინი რაღაცას მალავენ. ქალაქის მაცხოვრებლებს შორის დადის ხმა, რომ სახლში რაღაც ბოროტება ხდება. RNმალე ირკვევა, რომ ჭორები მართალია. მათ ცოტა ხნის წინ დედა გარდაეცვალათ და თუ ამის შესახებ ინფორმაცია გავრცელდება, ბავშვებს ერთმანეთს დააშორებენ. ბავშვები ფიქრობენ რომ სრულწლოვანებამდე შეინახავენ საიდუმლოს, მაგრამ თავად ჯეკი ვერ შეძლებს დაიცვას თავი გოგონას სიყვარულისაგან, რომელიც მეზობლად ცხოვრობს. სახლში ბავშვების გარდა ბოროტი სულიც ბინადრობს, რომელსაც ჩვენს სამყაროში შემოჭრა სურს.

ამ ლექსს მივუძღვნი ერთადერთ ქეთის,
მას ჩემი გული მუდმივად ეტრფის,
გულში ადგილი მაქვს მხოლოდ ერთის,
და ამ ერთ ადგილს მხოლოდ ის ერთვის.

ახლა მე მის თვალებს ვხედავ,
კითხულობენ ლექსს,
მისთვის მე სიყვარულს ვბედავ,
ის ჩემთვის არფერს.

შემიყვარე, მხოლოდ ერთხელ შემიყვარე,
სევდით გულმა გაათია საუკუნე.
ერთხელ მაინც შემომხედე, შემიბრალე,
ან ის მითხარ, ჩემს სულს რაღა დაუწუნე...

ქარი დაჰქრის, წვიმა ცრემლად მედინება
სული ტირის, რა ქნას ისევ დამიობლდა,
წახვედი და თან შორიდან გეღიმება,
მე.... გრძნობები შენახული დამიობდა...

კვლავ შენი არსებით ამევსო პროფილი,
არადა ავსტრიულ კონტრასტებს ვეცადე,
ღვინო და ქალები.. მრავალის ძმობილნი,
მაკლია წლებია ბინდების ცრეცამდე,

დავტოვე ტაეპში გრძნობათა ხაფანგი,
როგორც სიმფონიის მეხუთე აკორდი,
მივწვები ვარდების ფურცლებზე ნაბანგი,
და გადამეშლება ბულბულთა ნაკორტნი..

ვიგრძენი როგორ მომაწვა რაღაც საფეთქელზე და უცნაურმა გრძნობამ დამიარა.
წამით ვიფიქრე ვიღაც მეხუმრება მეთქი, მაგრამ ირგვლივ რომ მიმოვიხედე ვერავინ დავინახე, ოდნავ გავიარე და მაინც ვერავინ შევამჩნიე.