2:15 AM არ ავარდე! (დასასრული) | ||||||
დიდხანს ვიდექით ესე მერე ბებიაჩემის ხმა შემომესმა და ნიკას ხელი გავუშუშვი -რა ხდება ბებო? -მოვიდა შენი კლასელი? -კი მოვიდა აქ მყავს -მერე რამე შესტავაზე გოგო -კაი რა ბებო არაფერი არუნდა -ყავა მაინც მოუდუღე -არ სვამს! ნიკა იდგა და მიყურებდა.მიჭირდა მისგან განშორება მაგრამ ვერაფერს გავაწყობდი,უნდა წავსულიყავი,ეს გადაწყვეტილი იყო.ცოტახანს კიდევ დარჩა ჩემთან,მოსაღამოვდა და წავიდა ისე რომ არც დამემშვიდობა,ვიცოდი ჩემზე გაბრაზებული იყო იმის გამო რომ მასტან არ დავრჩი,რა მექნა მეც არ მინდოდა წასვლა მაგრამ ვერაფერს გავაწყობდი. მთელი ღამე არ მძინებია,დილით ბებიაჩემი შემოვარდა მე და ჯესი მოვემზადეთ და წავედით,მარშუტკაში ჩავსხედით და ამ დროს ნიკას მანქანა შევნიშნე,მარშუტკიდან გადმოვედით მე და ჯესი -აქ რა გინდა ნიკა -არ წახვიდე გთხოვ დარჩი ჩემთან -ნიკაა ამაზე ხომ უკვე ვილაპარაკეთ -უბრალოდ დარჩი გთხოვ! -გიყვარვარ? -ძალიან! -მაშინ უნდა გამიგო. არაფერი უთქვამს მოვიდა შუბლლზე მაკოცა მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა.ცრემლებმა იწყეს დენა,გული მომიკვდა,მარშუტკაში ავბრუნდი,ჩემ ადგილას დავჯექი ჯესი გვერდზე მოვისვი და ხმა არამომიღია მთელი გზა ისე ჩავედით.ვიცოდი რომ ნიკა არ მაპატიებდა ამ საქციელს მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა.თბილისში ცავედით სახლში მივედით ყველაფერი ისევ ისე იყო.ჩემს ოთახში შევედი და ღრმად ამოვისუნთქე,მინდოდა მეყვირა მაგრამ ამის შაშუალებას არ მაძლევდა გარემომცველი პირობები. ცხოვრება ჩვეულებრივად მიდიოდა ნიკას გარეშე.არ მქონდა იმის იმედი რომ ოდესმე მისგან ერთ შეტყობინებას მაინც ვეღირსებოდი. ერთ დღესაც ნინომ (მეგობარმა)მხოვა გიოს სანახავად გავყოლოდი,უარი არ ვუთხარი და წავყევი. -გოგო ეს გიო ვინმე ახალია? -კი გოგო -საიდან? -ფეხბურთელია მარა ის უტეხავ რომ რაიონში ცხოვრობს ნიკა გამახსენა რაიონმა და ცო ხანს გავჩუმდი -რატომ გაჩუმდი? -არაფერია გაატარე.რამდენისაა გიო? -18 წლისაა,აი იქ ზის ნახე მისკენ გამახედა გვერდზე კიდევ ვირაც ეჯდა -ჰმ..ძმაკაცთან ერთად ყოფილა -ხო ალბათ მე ვუთხარი დაქალთნა ერთად ვიქნებითქო და მათთან მივედით ის ძმაკაცი კაპიშონწამოფარებული იჯდა და სახე ვერ გავარჩიე,ყურადღება არც მიმიქცევია მანამ სანამ გიომ არ გამაცნო -ანაბელ გაიცანი ეს ჩემი ძმაკაცია ნიკა ავხედე და ნიკა იყო ჩემი ნიკა! ვერ აგიღწერთ რა დამემართა,გავშეშდი და მხოლოდ მის ღმა და მწვანე თვალებს მივშტერებოდი.ის კი მიღიმოდა ისევ ისე თბილად როგორც მაშინ.ცრემლები გადმომცვივდა,როგორც შევატყე ჩემი რეაქცია არც ნინოსთვის და არც გიოსთვის არ იყო უცხო. -ნიკა აქ რა გინდა -შენი აზრით? ნინო და გიო იცინოდნენ -მგონი ჩვენ უნდა გავიდეთ და მარტო დაგვტოვეს -ჩემო გოგო შენ არიცი როგორ მომენატრე -ნიკაა ისე გიყვარვარ? -ძალიან! გულმა ვეღარ მომითმინა მივედი და მთელი ძალით ცავეხუტე თან მთელი გრძნობით ვტიროდი. -აღარ დამტოვო ნიკა გთხოვ -დამშვიდდი რომ გამაგდო არსად წავალ.შენ არიცი ეს დრო ჩემთვის რა ჯოჯოხეთი იყო. -მიყვარხარ! -ჩემი სიცოცხლის აზრი ხარ! როგორც იქნა ემოციამ გადამიარა...ნიკა სატამაშოდ თბილიშში გადმოუყვანით ნაკრებში და აქ რჩებოდა,ამ ამბავმა უფრო გამახარა,ჩემზე ბედნიერი ადამიანი არ მეგულებოდა. ყველაზე ბედნიერები ვიყავით მაშინ როცა თიკა ცამოვიდა და ჩვენს წინ ისევ ის ლამაზი გოგონა იდგა ოღინდ თან ვიღაც გერმანელი ლამაზთვალება ბიჭი ახლდა. მე და ნიკა დავქორწინდით,მალე პატარა გვეყოლა რომელსაც თიკა დავარქვით. ასევე დაგაინტერესებთ:✔ ჩვენ ვქმნით საუკეთესო ნივთებს თქვენთვის, მთავარია ისურვოთ და საპოვნელაში აუცილებლად იპოვით✔ აღნიშნე ჩვენთანერთად ვალენტინობა ❤️ ✔ ლაზერით ჭრა და გრავირება ✔ რა ვაჩუქო? მოგვწერეთ მოგეხმარებით საჩუქრის შერჩევაში | ||||||
|
სულ კომენტარები: 2 | |||
| |||