არ ვიცი ეს იყო რაღაც საშინელება .. გახსენეებაც კი არ მინდა.. გიო მიწას მივაბაერთ.. დაახლოვებიით ერთ თვეში კი ის არავის ახსოვდა.. დედიის საბას და ჩემს გარდა .. რაც მთავარია სულ დამავიწყდა.. ბექა ჟღენტსააც არ დავიწყებია .. ყველაფერი წყნარად იყო ჯღენტიიც ნორმალურად იქცეოდა აღარ მაწუხებდა .. . სამაგიეროდ მე შევაწუხე .. არ ვაპატიე გიოს დაკარგვა ..ყველანაირად ვავიწროვებდიი .. სიცოცხლე სანანებელი გავუხადე .. ვუყვარდი .. სამაგიეროდ მე მძულდა .. ჩემი და საბას ურთიერთობა კი უფრო და უფრო გაძლიერდა .. ერთმანეთი სიგიჟემდე გვიყვარდა .. კვირა არ გავიდოდა ისე რომ გიოს საფლავზე არ ავსულიყავით .. ერთ დილას საბამ დამირეკა ..
– ნიიინ შენ ხარ ?
– კი სააბ რა არიის ?
– პატარა დღეს ვერ გნახაავ არ გეწყინოს .. სკოლაში არ მოვდივარ .. და მერეც ვერ გამოვალ ..
– კარგი კარგიი .. მარა რატო ?
– მაღალი სიცხე მაქ და სიარულის თავიც კი არ მაქ ..
– კარგი კარგი – უკმაყოფილო ხმიტ ვუთხარი ..
– არ გეწყინოოს .. ჭკვიანად იყავი .. მიყვვარხარ ..
– მეც მიყვარხარ ..
არ მესიამოვნა |( ყოველთვის საშინელ ხასიათზე ვიავი როცა საბას არ ვნახულობდი .. არც ეს დღე იყო გამონაკლისი .. საშინელ ხასიათზე ვიყავი .. სკოლაში მივედი არავიისთვის არ მიმიქცევია ყურადღება ისე შევედი კლასში .. იქაც აუტანელი სიტვაცია დამხვდა .. ისევ გამოვედი კლასიდან და დერეფანში დავდექი .. ბექა დავინახე .. სურვილი გამიჩნდა რომ მომეკლა .. ვერ ვიტანდი მძულდა.. სულ იმაზე ვფიქრობდი როგორმე ძაღლების ხელში ჩავარდნილიყო.. ვერ დაუმტკიცეს რო გიო მაგაან დაჭრა და თავისუფლად დადიის .. შევამჩნიე რომ საშინელი თვალებით მიყურებდა.. არც მე ვარიდებდი თვალს .. თვალებში ვუყურებდი და საშინელ სიუძულვილს ვაფრქვევდი.. უეცრად ბექა ჩემსკენ წამმოვიდა .. ამზე უფრო გავმწარდი .. ჩემს წინ აისვეტა და თვალებში მიყურებდა.. თვალ არ ვაცილებდი .. არც ხმას ვიღებდი.. სათქმელი არაფერი იყო ისედაც ხვდებოდა რაც ვამბობდი ჩემი თვალებით.. მაგრამ მაინც ალაპარაკდა..
– როგორ ხარ ნინი ?
– დაახვიე დროზე აქედან ..
– რატო მეუხეშები ? – მკითხა ცინიკურად ..
მე ცოტა თამამი ვიყავი და უზრდელობასაც არ ვერიდებოდი ხოლმე.. საერთოდ არ მაინტერესებდა ვინ რას იფიქრებდა ან რა მოყვებოდა ჩემ ნათქვამს ..
– დაახვი მეთქიი ვერ გაგიგეე ?
– მოგიკიტხე რა გჭირს პატარა ?
– დაახვიე შე ნაბ .....
– არ შეგრჩება პატარა ეგრე ლაპარაკი ინანებ ..
– დაგანახებ ვინ რას ინანეებს .. ჩემთვის ყველაზე ძვირაფასის სიცოცხლეს ვფიცავარ .. ბექა ჟღენტოო .. გიოს საფლავზე ატირებული იდგები და ბოდიშის მოხდას დაიწყებ .. დაიმახსოვრე.. გპირდები ..
– მე არაფერს არ ვიინანებ .. – ისევ დამცინავი ტონით გააგრძელა .. – რომ მიყვარხარ ეგ არაფერს ნიშნავს .. შენ ეტყობა მოგენატრა კუბოსთან ჯდომა და მკვდართან ლაპარაკი ..
– წადი შენი ........ – გავმწარდიი .. ვტიროდი .. ვყვიროოდიი .. ვურტყავდიი ..
– კარგად ნინიკ ოო ..
– განანებ ბექა ჯღენტო .. გპირდები .. – მთელ ხმაზე ვიყვირე .. კლასში შევედი ჩანთა ავიღე და სკოლიდან გამოვედი .. საშინლად ანერვიულებული ვიყავი .. ტაქსი გავაჩერე დაა გიოს სასაფლაოზე წავედი .. მასტან ლაპარაკი მჭირდებოდა.. როცა ცუდად ვიყავი სულ მამშვიდებდა ხოლმე მასთან ლაპარააკი .. ეხლაც ყოველთვის ეგრე ვაკეთებდი .. სასაფლაოზე ავედი .. გიოს საფლავთან ჩავიმუხლე და ლაპარაკი დავიწყე ..
– გიო რაც შენ წახვედი ყველაფერმა დაკარგა აზრი .. უშენოდ სიცოცხლე უაზრობაა .. ძალიან მენატრები .. შენი დარიგება მჭირდება.. შენ მჭირდები .. შენთან მინდა.. შეენ სულს ვფიცავარ ბექა ჟღენტი ვერ გაიხარებს .. დღეს გამამწარა .. მითრა კიდევ დაგაკარგვინებ საყვარელ ადამიანსო .. ვიცი საბაას გულისხმობდა .. :( ვეგაარ გადავიტან გიო მის დაკარგვაას ვეგაარ გადავიტან .. – ვიჯექი და ვლაპარაკობდი .. ახალგაზრდა ასე 24–25 წლის ბიჭი შევამჩნიე .. მესაფლავე იყო .. მიყურებდა .. მიყურებდა და იღიმებოდა.. არ ვიციი რატომ მაგრაამ ამაან უფრო გამაღიზიანა .. და დავუყვირე ..
– რას ხედავ სასაცილოს ?
– არა არ ვიცინი ..
– წადი რა რას მომშტერებიხარ.. არ გინახავს საფლავთან მჯდარი ადამიანი ?
– ბოდიში თუ შეგაწუხე.. შეყვარებული იყო შენი ?
– ვინ გიოო ?
– ეს ბიჭი ..
– არა საუკეთესო მეგობარიი .. – წამოვდექი და სასაფლაოდან წამოვედი ..