გითხრა რა იყოი
არაფერი. . . მინდა აქ იყო.
დარდი გაგიყო
უშენობამ იცი რა მიყოი
სული დამძიმდა…
არაფერი აღარ მახარებს...
სევდა მაწვიმს და
ცრემლი კოცნის დაღლილ წამწამებს.
ყველა შორი და . .

   
რამ გათქმევინა მიყვარხარო თუ არ გიყვარდი,
ალერსიანად რად მაპყრობდი მაგ ლამაზ თვალებს.
შენი გულისთვის თავს გავწირავო - რატომ ამბობდი,
ყალბი სიტყვებით თავს ასე ძლიერ რად მაყვარებდი.
მითხარი რატომ გამიცრუე იმედი ტკბილი,
მითხარი რატომ შემაყვარე თავი ძალიან.


რაც არ ყოფილა, ის არც იქნება,
მაგრამ რაც იყო, იქნება კვლავაც:
გზა გაიხსნება, ან შეიკვრება,


ნინი: რა მოხდა და... ესეიგი 23-ში ღამე გოგო და ბიჭი ჩხუბობდნენ. მერე ვიღაც მისულა და ეს ბიჭი დაუჭრია. მარა ეს დაჭრილი არ მომკვდარა. უბრალოდ რაღაც ჭრილობა ყოფილა რა.... მეორე დღეს ამ ბიჭს
მე: დაჭრიილს?
ნინი: ხოო დაჭრილს კიდე ჩხუბი მოსვლია და იმ ჩხუბში მოუკლავთ.
მე: შენ საიდან იცი ეს ყველაფერი...


გიო: მაარ.. როგორ ხარ? - და კოცნა დააპირა, მე სახე გავწიე და მაგრად გავარტყი. რათქმა უნდა მაშინვე ვინანე. - გამაგებინე რა მოხდა, რა გჭირს, რატო ტირი... - ტონი გაუმკაცრდა...
მე: მატყუარა ხარ და მეტი არაფერი. დამაჯერე ვითომ იმ ღამეს შენი ბრალი არ იყო.
გიო: რაზე მეუბნები პირდაპირ მითხარი...
მე: ცდილობ ვერ მიხვდე, მაგრამ სიმართლე უკვე ვიცი.


15 წუთში უკვე ჩემთან იყვნენ
ელე: რა იყო, რა ხდება..
მე: გიო ვნახე
ლიზი: ოჰ! ახალი ამბავი
ელე: ისედაც ყოველდღე არ ხვდებოდიიი?
მე: არა არა მომისმინეთ. იცით რა მითხრა
ლიზი: რა...
მე: მიყვარხარო..
ელე: რააა??


გიო: გამარჯობა...
მე: გამარჯობა
გიო: როგორ ხარ?
მე:კარგად, შენ?
გიო: მეც კარგად, აბა ახალი რა არის?
მე: რავიცი, არაფერი-გემოვნებიანად ეცვა, ფიზიკურად კი ისედაც მომწონდა...
გიო: ლამაზად გამოიყურები...


მე: .......
გიო: შენი სახლი უკვე ვიცი - თვითონვე მოაყოლა.
მე: ხო, მარა სახლში არა, მირჩევნია სხვაგან გნახო.
გიო: კარგი, როგორც გინდა, უბრალოდ არ მინდა აქ ბოლოჯერ გხედავდე.
მე: არა, ბოლოჯერ რატო....
გიო: კაი...
მე: აბა მომავალ შეხვედრამდე.
გიო: კარგად... - წავიდა, მე სახლში შევედი, გოგოები შემომყურებდნენ რას ვიტყოდი
მე: კაი ტიპია არა...?


მეც ავდექი კარის გასაღებად.
გიო: მოიცა, ვინმეს ელოდები? -მე ლიზი და ელე გამახსენდა და საათს შევხედე. 11-ის 15 წუთი იყო.
მე: კი, ხომ გითხარი დაქალებს. -კართან მივედი, გავაღე და მართლაც, ლიზი და ელე იყვნენ. ცოტა დავმშვიდდი.
ელე: სალამი
ლიზი: გამარჯობა
მე: შემოდით - ორივე გადავკოცნე. გიო რომ დაინახეს გაკვირვებილებმა შემომხედეს. - გაიცანით ეს გიოა, გიო ესენი ჩემი დაქალები არიან.


მარი მქვია. 16 წლის ვარ. დღეს დედა და მამა საზღვარგარეთ მიდინ სამსახურიდან. თან ჩემი პატარა დაც მიყავთ.
დედა: დაურეკე ლაშას (ჩემი ბიძაშვილი) რო მოვიდეს და დარჩეს, მარტო ხო არ იქნე ბი.
მე: აუ დეე... ელესა და ლიზის დავურეკავ რაა და აქ დარჩებიან...
დედა: კაი მარა ხვალ აუცილებლად დაურეკე ლაშას
მე: ხო კაი.

« 1 2 ... 105 106 107 108 109 ... 123 124 »