ზუსტად ერთი წლის წინ შემოიჭრა ჩემში ქარიშხალი სახელად ნუკი . ერთი წლის წინ ზუსტად ამ ადგილას მოვიდა და მას მერე სულ ჩემს გონებაშია. ახლაც ველი ,რომ მოვა და ყველაფერი დასრულდება. ეს თამაში რომელმაც ასე დაგვტანჯა ორივე .

ევა რომ არა ალვათ კიდევ დიდხანს გაგრძელდებოდა ჩვენი გაურკვეველი ურთიერთობა. როგორც გავიგე მუცოში ყოფნის დროს უამბო ევამ თავისი ამბავი ნუკის , მაგრამ ქალბატონმა თავისი ნამდვილი სახე გამოავლინა და სამი თვეა მაწამებს . ნაბიჯი ვერ გადავდგი,ყველგან ის არის სამი თვეა ქალისკენ გახედვას ვერ ვბედავ როგორც კი ვიწყებ საუბარს საიდანღაც ჩნდება მისი უდიდებულესობა და ჭკუას მაკარგვინებს. რომ მგონია ჩემს ხელშია ხახამშრალს მტოვებს და ქრება. არც მე დამიკლია ,მაგრამ მაინ ის იმარჯვებდა ბოლოს. ტექსტის გაგრძელება.

ასევე დაგაინტერესებთ: