მერხისკენ ავიღე გეზი, როცა საბა უცებ ადგა და კლასიდან სასწრაფოდ გავიდა. მერხზე შავი მარკერით და დიდი ასოებით ეწერა 'სესილი გეფიცები ჩემი გახდები', სასწრაფოდ მოვითხოვე მერხის გამოცვლა ასეც მოიქცნენ.ამდროს ზარი დაირეკა საბა არსად არ ჩანდა, ხოლო გაკვეთილის დაწყებიდან 15 წუთის შემდეგ კლაში შემოვიდა ბოდიშის მოხდით. ადგილისკენ თავდახრილი წამოვიდა და თან თვალს ჩემსკენ აპარებდა დაჯდა ჩემს წინ, არაფერი არ უთქვამს. უცებ კარზე კაკუნის ხმა გაისმა
-შეიძლება ერთი წუთით სესილი დადიანი გავიყვანო ? (ტასოს დამრიგებელი)გავოგნდი აღარ ვიცოდი რა მეფიქრა ავდექი და საბამ საბრალო სახით შემომხედა და კბილებში გამოსცრა
-წარმატებები(საბა) ესეთი არასდროს მენახა.
-სესილი ანასტასიას უცებ ცხვირიდან სისიხლი წამოუვიდა ისე რო ვერც მიხვდა სანამ ჩვენ არვუთხარით, და იქნებ მშობელს გავაგებინოთ და სახლში წაიყვანოს(ანასტასიას დამრიგებელი)
-არა დედა სამსახურშია მე წავიყვან სახლში(მე)
-ძალიან კარგი იქნება ექიმთანაც თუ მიიყვანთ(ანასტასიას დამრიგებელი)ტასოსთან შევედი კლასში ჩემ დანახვაზე წამოხტა და ჩამეხუტა. ქურთუკი მოვაცვი ჩანთა მე მოვიკიდე და სამასწავლებლოსკენ ავიღე გეზი რადგან სკოლიდან გავენთავისუფლებინე, ავუხსენი ყველაფერი და გამიშვეს ჩემი კლასისკენ გავუყევით გზას. ტელეფონი ამოვიღე და ალექსანდრეს მივწერე" ალექსანდრე ტასოს ცხვირიდან სისიხლი წამოუვიდა ამიტომ მე დავეთხოვე სკოლიდან და სახლშიი მიმყავს არ ინერვიულო მიყვარხარ" პასუხი უცებვე მომივიდა "კაი მიდი ჭკვიანად გთხოვ მეც მიყვარხართ" . უცებ ვიღაცის გიჟი სირბილის ხმა მომესმა როდესაც საბა დავინახე ჩემ დას უცებ ხელი მოვკიდე და გზა ისე გავაგრძელე ვითომ არ დამინახია.
-შენზე ვღელავდი, კარგად არის ყველაფერი? (საბა) წინ ვიყურებოდი ზედაც არ შემიხედავს ისე ვუპასუხე
-არხარ შენ ვალდებული ჩემზე იღელვო.(მე)
-სესილი ნუ მელაპარაკები მასე მე შენ უბრალოდ მეგობრობას გთავაზობ(საბა) რაღაც ეს სიტყვები გულზე თბილად მომხვდა მაგრამ ჩემ სიამაყეს ვერ ვუღალატე
-ალბათ იმ წარწერაშიც მეგობრობა იგულისხმებოდა(მე) იაზვურად გავუღიმე და კლასის კარი შევაღე მასწავლებელს ავუხსენი სიტუაცია ქურთუკი მოვიცვი ჩანთა მოვიკიდე ანამარია გადავკოცნე და ვუთხარი რო ყველაფერს ტელეფონზე მივწერდი.კლასიდან გამოვედი ამდროს ჩემ დას ხელი ჩავკიდე და იქაურობას მოვშორდით, საბა კლასში შევიდა.
-სესილი ეს ბიჭი ვინიყო? (ანასტასია) ო ესღა მაკლადა რა
-უბრაოდ მეგობარი, გაფრთხილებ ეს ალექსანდრემ არუნდა გაიგოს თორე დედა იმასაც გაიგებს რო იმდღეს შენ ნაყინი ჭამე(მე)
-ხო კარგი კარგი. საყვარელი ბიჭი იყო ძალიან(საბა)
-არცისე საყვარელი(მე) გზას მშვიდად გავუყევით ფეხით საკმაოდ ახლოს ვცხოვრობდით სახლში მივედით თუ არა დაახლოებით ერთსაათში დედაც მოვიდა
-ჩემო პატარებო მოვედი. ჩამოდით ექიმთან მივდივართ(დედა)
-მოვდივართ დე (ანასტასია)ჩავედით დაბლა წასასვლელად ემზადებოდნენ,წასვლის დროც დადგა
-დე მე დავრჩები ძალიან გთხოვ რა (მე)
-კაი დე ოღონდ ჭკვიანად იყავი და სადმე გასვლას თუ დააპირებ დამირეკე (დედა)
-აუცილებლად (მე) წარმატებები ვუსურვე და გავაცილე. სამზარეულოში შევედი მაცივრიდან კოკაკოლა გამოვიღე და ჩემს ოთახში ავედი. მარი მწერდა
-"სესილი რაქენით რა სჭირს შენ დას?"
-"გოგო ისეთი არაფერი ცხვირიდან სისხლი წამოსვლია დიდი არაფერია დაიკიდე "
-"კაი გოგო მისმინე დღეს ვაწყობთ პატარა წვეულებასავით რაღაცას და იმედია არ მაწყენინებ და მოხვალ სკოლის მერე სახლში შევივლი და მერე შენ გამოგივლი რაღაცეების საყიდლად მივდივარ და წამომყევი მერე 7-ზე წვეულება იქნება შენებს უთხარი რო ჩემთან რჩები და მართლა დარჩი თორე დაგენიძლავები ჩვენი წვეულებიდან ფხიზელი ვერ წახვალ :დ "
-"კაი მიყვარხარ წავედი ეხლა "
-"მიდი მეც ". ავკრიფე დედას ნომერი და გადავწყვიტე უკვე დამერეკა
-გისმენ დე(დედა)
-რაგაც უნდა გთხოვო(მე) მოღუშული ხმა მივიღე და ტუჩები გადმოვატრიალე თითქოს დამინახავდა
-გისმენ(დედა)
-დე დღეს ანამარიასთან დამტოვებ ? სკოლის მერე გამომივლის ძალიან ძალიან გთხოვ თუ შენი სამი შვილი გიყვარს გთხოვ (მე)
-კაი რა პანიკებში ვარდები როდის იყო მე შენ უარს გეუბნებოდი მაგრამ შენ ძმას შენ დაელაპარაკე(დედა)
-მადლობა დე მიყვარხარ (მეც) გავუთიშე, ოოოოო ღმერთო ჩემო, ძმა ძმა როგორ ვერ გიტან ძმაო იმედიმაქვს ჩემ ძმას რამენაირად დავითანხმებ.დრო ძლივს გავიდა კარზე ზარი იყო ჩავირბინე და კარი გავაღე უცებ ჩემი ძმა ვიღავ გოგოსთან ერთად, აი რა მჭირდებოდა ყველაზე მეტად.
-ამმ დედამ და მამა თქვეს რო ტასო სასერნოთ მიყავდათ და გვიანობამდე არ მოვიდოდნენ(ალექსანდრე)
-ძაან კაი მაგას რაჯობია გამაცანი შენი "girl friend"-ი (მე)
-ხოხო გაიცანი ეს ნინი არის ჩემი კლასელი(ალექსანდრე) თავი ოდნავ გვერძე გავწიე თვალები მოვჭუტე და ფეხებიდან სახემდე ავათვალიერე
-ამმ გამარჯობა (მე)
-გამარჯობა( ნინი) სავარძელში ჩააჯინა ეს გოგო ალექსანდრემ და თვითონ სამზარეულოში გავიდა რაღაც სასუსნავები შემოათრია და ნინის გვერძე ჩაჯდა
-ალექსანდრე რამინდა გთხოვო(მე)
-აბა რაო ჩემო დაიკო?(ალექსანდრე)
-იც..იცი მ.. მე დღეს ანამარიასთან მინდოდა დარჩენა დედა თანახმაა გთხოვ რა ძალიან ძალიან გთხოვ(მე) ისევ ტუჩები გადმოვატრიალე
-არა სესილი არსად არ წახვალ! მე ვიცი შენი ანამარიები ვინც არიან(ალექსანდრე)
-ტასოს სიცოცხლეს ვფიცავარ მართლა ანამარიასთან დავრჩები(მე)
-არათქო ერთხელ რო ვიტყვი გასაგები იყოს(ალექსანდრე)უცებ ნინი ჩაგვერთო საუბარში და ძალიან მესიამოვნა
-კარგი ალექსანდრე რა რაგჭირს რა ქაჯივით ექცევი? არსად არუშვებ? აბა სახლში უნდა გამოკეტო და მონაზონი გახადო ? (ნინი)
-კარგი რა გაეწყობა წადი(ალექსანდრე) გიჟივით მივარდი ნინისთან და ჩავეხუტე მერე ჩემ ძმასთან. უცებ გავიქეცი ოთახში გამოვიცვალე ჩავალაგე ჩანთაში პირადი ნივთები და დაბლა მხიარულად გავექანე,დავემშვიდობე და სახლიდან გასვლის დროს ვუთხარი
-არიცელქოთ(მე) წარბების თამაშით, ამდროს ანამარიას დავურეკე და მითხრა რო უკვე ჩემს სახლს უახლოვდებოდა ერთმანეთს შუა გზაზე შევხვდით
-გოგო რას შვრები ? (ანამარია) გადამეხვია
-რავი გოგოჩემი ძმა ძლივს დავითანხმე(მე)
-გოგო შენი ძმა დღეს სკოლიდან ვიღაც გოგოსთან ერთად გამოვიდა (ანამარია)
-ვიცი გოგო სახლში ყავს(მე) გაგვეცინა, მოკლედ გზაში ძალიან ბევრი ვიცინეთ მაღაზიები მოვიარეთ ძაან ბევრი რამე ვიყიდეთ ძლივს მივათრიეთ სახლამდე. სანამ ეს ყველაფერი მოვაწყეთ და გავალამაზეთ ამდროს გახდა 7 საათიც ბავშვებმაც ნელ-ნელა მოსვლა დაიწყეს სასმელს ვსამდი როდესაც უკნიდან ნაცნობი ბიჭის ხმა გავიგე და უკან გავტრილადი
-ოო საბუნაც მოსულა(მე) მივედი და გადავხვიე აშკარად სასმელმა ჩემზე ძალიან იმოქმედა
უკვე თვალებიდან ვეღარვიხედებოდი და უცებ გავითიშე, რო გამოვფხიზლდი გარეთ გავიხედე გათენებული იყო და ვიგრძენი რო რაგაც არაკომფორტულად ვიწექი ზევით ავიხედე და სბას მკერძე მედო თავი უცებ წამოვხტი
-უნამუსო ხარ ჩემი სიმთვრალე სასარგებლოდ გაიმოიყენე ხო ? (მე)
-არა არა სესილი მ... მე უბრალოდ მინდა გითხრა რო მ..(საბა)გავაწყვეტინე
-შენი ერთი სიტყვის გაგონებაც არმინდა(მე)გამოვარდი ოთახიდან და ვეძებდი სად ეძინა ანამარიას
*ყვება*საბა*
არვიცი ამ გოგომ რამიქნა ეს პირველია არა პირველი არარის ელენე იყო ის სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა მაგრამ იმის მერე რაც მან გამიკეთა სიყვარულის საერთოდ აღარ მჯეროდა სანამ სესილის გავიცნობდი მეცინება ჩემს თავზე რეებს ვლაპარაკობ მაგრამ მინდა გითხრათ რო ის მართლა ერთი ნახვით შემიყვარდა, არა არა არ შეგიყვარდა უბრალოდ მოგეწონა საბა ჩემს თავს ველაპარაკებოდი როცა დიდი სისწრაფით სესილი შემოვარდა ოთახში.
*აგრძელებს*სესილი*
უცებ მივარდი საწოლთან და საბას ვკითხე
-შენ გინდოდა გეთქვა რო?(მე)არვიცი რატო ვკითხე ეს
-არაფრის თქმა არმინდოდა უბრალოდ მეც მთვრალი ვიყავი და იმიტომ მოვიქეცი ესე რო მეც ვერ ვაზროვნებდი(საბა)
-გასაგებია. მეორედ ეს არ განმეორდება(მე)გავუღიმე და ოთახის კარი გამოვიჯახუნე ჩანთა ავიღე და სახლის გზას გავუყევი სულსაბაზე ვფიქრობდი მაგ ბიჭის მიმართ რაღაცნაირად ზიზღს ვგრძნობ. სახლში მივედი ყველას სახე ჩამოსტიროდა ანასტასია იქ არ იჯდა მივარდი უცებ დედას და ვკითხე
-დედა რა გჭირთ(მე)
-...
-მიპასუხეთ ხალხნი რა დაგემართათ(მე)
-სესილი ანასტასიას... (დედა) ცრემლები წამოუვიდა
-სადარი ანასტასია?(მე) გამწარებულმა ვუყვირე დედას
-ოთახში(დედა)გავიქეცი ანასტასიას ოთახისკენ და შევღე კარი საწოლზე იწვა და ტიროდა. რა აღარ ვიფიქრე ალბათ მოვკვდებოდი მივარდი ანასტასიასთან და 1000 კითხვა მივაყარე




დიდი მადლობა მკითხველებს, წინა შეცდომებსაც ნელნელა გამოვასწორებ, ხო და მინდა გითხრათ რო ეს ჩემთვის პირველი მოთხრობაა და პატარა შეცდომებისთვის დიდიბოდიში. და გთხოვთ ჩემს მიმართ აგრესიულები ნუ იქნებით უბრალოდ გთხოვთ ისე მიმიღეთ როგორც ახალბედა მწერალი. მადლობა ყველას

ასევე დაგაინტერესებთ: