ჩვენი გულები გრძნობით ფეთქავენ
და სიყვარულის ამბებს ყვებიან
მარტო დარჩენის ნუ გეშინია
დაგიბრუნდები ჩემო ფერია
აბა უშენოდ როგორ ვიცოცხლებ?
მე სიცოცხლეზე მეტად მჭირდები
მუხლმოდრეკილი მხოლოდ ერთსა გთხოვ
როცა მე წავალ ნუ ატირდები
შენი ცრემლები დარდად გამყვება
მწარე წარსულად გამყვება გულში
მე ხომ ისედაც დატანჯული ვარ
რომ დარდი ვნახო შენს სიყვარულში
ჩვენ მომავალი კვლავ შეგვახვედრებს
ჩვენ ხომ ერთმანეთს ასე ვჭირდებით
განშორება ხომ შეხვედრას უხმობს
და შეხვედრამდე ნუ ატირდები!"


****


თუმც სიხარული განშორების სევდით მიქრება,
მაინც არ მიჭირს სიმძიმილში ლხენის მიგნება,
ყოველღამ ვამბობ: ღმერთო, თუკი მისგან სიშორეც
ასე ტკბილია, მასთან ყოფნა რაღა იქნება?!


****


ჩვენი შეხვედრის და განშორების
სადღეგრძელოებს დავცლი ბოლომდე,
მერე ბარბაცით ავივლი კიბესდა
კვლავ ვინატრებ რომ განმეორდე.

მერე ვინანებ, რატომ დავლიე-
ღვინომ მასწავლა სიცილით გლოვა,
მე დავიწყება მინდოდა შენი,
მაგრამ რატომღაც პირიქით მოხდა.

ვიღაცის ჯიბრზე,რაღაცის გამოცრემლი
მახრჩობს და მაინც ვიღიმი,ა
რ მემღერება, მაინც ვღიღინებ,
არ მეცეკვება_ ვცეკვავ გიჟივით...

სადღეგრძელოა ჩვენი შეხვედრის
მე ამ ჭიქასაც ბოლომდე დავლევ და
დაგუბებულ ცრემლის მაგივრად
თებერვლის ქარი ამივსებს თვალებს..