1 თავი

არასდროს არ მიყვარდა როცა ჩემზე საუბრობდნენ, აზრი არ აქვს იმას რამე კარგს ამბობენ თუ ცუდს, მაგრამ მე მინდა რომ ეხლა ჩემზე ვისაუბროთ, ყოველთვის ყველა ერთიდაიგივე კითხვას მისვამს, ალბათ მიხვდით რასაც ვგულისხმობ. ,,ევა შეყვარებული გყავს"? ვერ ვიტან ამ შეკითხვას, ზოგიერთის თავში ვერ შევიყვან ის ფაქტი რომ ამ მყავს, უკვე მართლა მოსაბეზრებელია რა, მარტო ეგ რატო აინტერესებს ყველას??! იქნებ რამე მჭირს ან კიდე რავიცი ათასი რამ. იმით მაინც დაინტერესდნენ როგორ ვარ? კარგი ეგ თუ არაფერი მაშინ გამარჯობა ან რამე ეგეთი მაინც მითხრან, მაგრამ სიმართლე რომ გითხრა არ ვაქცევ ყურადღებას არავის და არავის აზრს უკვე. ან იმას რასაც ამბობენ ჩემზე, ის თქვან რაც უნდათ რა, მე მყავს ისეთი ადამიანები რომლებსაც ჯერა ჩემი და არავის "ჭორაობას" არ აქცევს ყურადღებას...
შეიძლება ესეთი ადამიანები ცოტანი არაინ და ცოტა მყავს მაგრამ რაც მთავარია ხომ მყავს არა?? ზოგს საერთოდ არ ყავს. მე ისინი მაბედნიერებენ და ჩემ პატარა და უფერულ სამყაროს აფერადებენ, ავსებენ მათი სიყვარულით ჩემდამი.
როგორც ყველა თინეიჯერი მეც დავფივარ სკოლაში, სკოლის გარდა დავდივარ ინგლისურზე, გიტარაზე და ცურვაზე ( ცეკვაში ვგულისხმობ ჰიპოპს და მსგავს მიმდინარიობებს, თან ისეთი დატვირთული ვარ რო რავიცი )მე და ჩემისაუკეთესო მეგობარი დავდივართ ერთად, ლილესთან ერთად სულ მაგრ დროს ვატარებ, ერთმენეთის კარგად გვესმის და კარგად ვუგებთ, რაცმთავარია ერთმანეთის გვჯერა, კიდევ მყავს ორი საუკეთესო მეგობარი ლილესგარდა, ნიკუშა და ნუცა. მე, ლილე და ნიკუშა ერთ კლასში ვართ, ნიცა ჩვენი პარალელური კლასელია, მედანიცა ერთმანეთს ბავშობიდან ვიცნობთ, მაგრამ ბავშობიდან არც ისე ვმეგობრობდით, ვმეგობრობდით კი არა პროსტა მეზობლები ვიყავით, მერე ნელნელა დავუახლოვდით ერთმანეთს, სადღაც ალბათ მეორე კლასის მერე. ლილე პირველ კლასში გავიცანი და იმის მერე ერთად ვართ, ყველაზე მეტ დროს ერთმანეთს ვუთმობთ, ნიკუშა კი ლილემ გამაცნო, მე და ნიკუშა ერთად დავდივართ გიტარაზე. მართალია თავის შექება არ მიყვარს მაგრამ ვაღიარებ რომ უკეთესად მე ვუკრავ გიტარაზე ვიდრე ნიკუშა. ( ეხა ცოტა უხეშად გამომივიდა მარა არაუშავს რა).
სულ დამავიწყდა რომ მეთქვა: მე ევა ვარ ემირიძე. 16წლის, სულ ახლახან გავხდი 16_ის, მაქვს შავი თმები, ცისფერი თვალები, დიდი ტუჩები და კურნოსა ცხვირი. ვსწავლობ კერძო სკოლაში. მყავს დედ-მამა, ნინო და ნიკო, ასევე მყავს ძმაც და დაც. ჩემ ძმას ალექსი ქვია, 18 წლისაა, მას ძალიან ბევრი ძმაკაცი ყავს. ყველასთან ახლოს ვარ, განსაკუთრებით კი ივასთან, ივა 17 წლისაა, ის ანის კლასელია, ანი ჩემი დაა და ისიც 17 წლისაა, ანუ მე ყველაზე პატარა ვარ რაა, აი ზუსტად ანიმ გააცნო ალექსის ივა და იმის მერე ძმაკაცები არიან.
ლილეს აქვს მოკლე ქერა თმა, მწვანე თვალეები, ასევე დიდი ტუჩები და კურნოსა ცხვირი. ნიცას კი გრძელი შავი თმა, მწვანე თვლები, თხელი ტუჩები და საყვარელი ღიმილი. ხოლი ნიკუშა კი არის ქერა, გრძელი თმით, ცისფერი თვალებით, ასევე კურნოსა ცხვირით და დიდი სქელი ტუჩებით. ეს არის ცოტა ინფორმაცია ჩემს შესახებ და ჩემი მეგობრების შესახებ.
მალე ყველაფერს გაიგებთ არც ისეთი გადამრევი ცხოვრება მაქვს მაგრამ ყველაფერი წინაა ჯერ და მე ვფიქრობ რო ცოტა მაინც საინტერესო იქნება ჩემი ცხოვრება.

2 თავი

ეხლა კი მინდა ერთერთ თემაზე გელაპარაკოთ, ეს თემა რათქმაუნდა სიყვარულს და შეყვარებულებს ეხება, ვერ ვხვდები რატო უნდა მყავდეს შეყვარებული თუ არ მინდა ჰა?? ჩემი აზრით სიყვარული 16 წლის გოგოსთვის ცოტა ადრეც შეიძლება იყოს, ნუ მე ეგრე ვფიქრობ და სხვები არ ვიცი რა. მე არავისზე არაფერს არ ვამბობ, რადგან ყველა ადამინს თავისი აზრი გააჩნია, ყველა ინდივიდუალურია, ამიტომ არავის არ აქვს უფლება სხვისი აზრი განკიცხოს ან უარყოს. მართალია 16 წლის ვარ მაგრამ ჯერ არ მყოლია შეყვარებული და არც მგონია რომ რამოდენიმე ხანი არ მეყოლება, განა იმიტომ კი არ მყავს რო ვინმე მიშლის ან არ მაძლევს უფლებას არა, მე უბრალოდ არ მინდა და ვერავინ ვერ დამაძალებს, მირჩევნია ჩემზე ლაპარაკს შევეშვათ მაგრამ ამ თემას არ გადავუხვევ, ლილეს მოსეონს ერთი ბიჭი, ოოო ხო მიხვდითბარა რო ივას ვგულისხმობ. ლილე ვერ ბედავს რო რამე უთხრას ივას, მაგრამ არ ვაძალებ რადგან შეიძლება ის არ უპასუხოს რისი გაგებაც უნდა ლილეს და ამით გული ეტკინოს ( მაგრამ რაღაც არამგონია )
ნიცას ყავს შეყვარებული, ძალიან კარგი ბიჭია. 17 წლისა და მას დემეტრე ქვია, მაგრამ ჩვენ დემეს ვეძახით, არც ნიკუშას არ ყავს შეყვარებული და არც არავინ არ მოსწონს როგორც მე. ჩემს ძმასაც ყავს შეყვარებული, ისიც ანის და ივას კლასელია ( ნუ ივას იყო რა ) სოფი ქვია, ძალიან საყვარელი და ლამაზი გოგოა. არც ანის ყავს შეყვარებული, იმდენი ვიღაც ჩამოგითვალეთ რო ხომ წარმოგიდგენიათ რამხელა სასტავი ვართ არა??
მართალია კერძო სკოლაში ვსწავლობ მაგრამ ბევრი ამბობს და ფიქრობს რადგან კერძო სკოლაში ვსწავლობთ ძააან გათამამებული და თავში ავარდნილი ვარ მაგრამ ასე არაა. ნუ ყველა შემთხვევაში ჩემ სკოლაში ეგრე არაა. როგორ არ მიყვარს ეს სიტყვა მაგრამ ეხა უნდა გამოვიყენო, უფრო "სწერვა" ნაროდი სწავლობს საჯარო სკოლაში ვიდრე კერძოში. ეს რაღაც იმიტომ მოვიბოდიალე რომ ჩვენ სკოლაში ორი ახალი ბიჭი გადმოდის საჯარო სკოლიდან და თან ორივე ჩემ კლასშია, აუ როგორ არ მინდა რა, არ მაგ მაგათუ თავი მაგრამ რას ვიზამთ. ჩვენ სკოლას ყველაზე მაგარი დირექტორი ყავს, ყველასთან ისე როგორც თავია მეგობრებთან, როცა საჭიროა მკაცრია და როცა საჭიროა მაშინ ცანცარა.

დღეს სამშაბათია სკოლაში არ ვყოფილვარ, გრიპი გვაქ საშინელი მეც და ანისაც ( ოღონდ ანის ვითომ, ჩემ გვერდით წევს ჩემს ოთახში ) დედამ ძლივს ააგდო ალექსი საწოლიდან და ძლივს გააგდო სკოლაში. აი დღეს გადმოდის ის ორი ბიჭი. აუ რა დებილობაა რა უნდათ მეორე სემესტრის შუაში ახალ ბიჭებს ჩვენ სკოლაში?? ნუ კაი ეხა ეგ არაა საინტერესო, დღეს მოვა ჩემთან ნიკუშა და ლილე, ლილე მომიყვება როგორი ბიჭები არიან, ნიცამ მე ვერ მოვალ დღეს შენთანო, მე და დემე დღეს სკოლაში არ მივდივართო. გავერთობითო, მააგრამ შეიძლება ორივე მოვიდეს ჩემთან საღამოს.
აუ რა საშინელებაა ეს გრიპი რა, მოვკვდი ცემინებით და თავის ტკივილით. სიცხე მაქ 38.9. დედა წვნიანს გვიკეთებს მე და ანის. მამა სამსახურშია წასული. მამა არქიტექტორია და დედაჩემი კი ასე ვთქვათ "ბიზნესმენი" მისი აფთიაქი და ორი "ბუწიკი" აქვს, მაგრამ დღეს ჩვენ გამო სახლში დარჩა. ამ წამს იცით რააა ყველაზე მაგარი?! ის რომ დღეს ჩამოდის .......

ასევე დაგაინტერესებთ: