არგრძნობის ქალაქში
სიყვარულს არ ცნობენ,
არ ცნობენ იმ ნაცნობ ხეივანს,
სადაც გაზაფხულზე კოცნები ანცობენ
და ნუში კვირტობას ზეიმობს.
წყვილები პაემანს
ნიშნავენ მოწყენით,
საათის ისარმა დროება გაცვითა,
ლურჯ ღამის ლარნაკში ყვავილებს მოწყდებით,
ყვავილებს მოწყდებით,
ცრემლებად ღაწვიდან.
