არ ავარდე! (11)

მე და ნიკამ გადავწყვიტეთ იმ დღის მერე ერთად ვყოფილიყავით,თიკა ხვალ მიდიოდა გერმანიაში და დიდი იმედი გვქონდა რომ მის მდგომარეობას რამე ეშველებოდა.თიკას დავემშვიდობეთ და მე და ნიკა წამოვედით.
-როგორციქნა ერთად ვართ ანაბელ
-ხო ნიკა ძალიან მიხარია
-მაგრამ დღემდე არ გითქვამს ჩემთვის მიყვარხარ!
-მიყვარხარ!მიყვარხარ!მიყვარხარ!
ხელში ამიყვანა და მთელი ძალით ჩავეხუტე.დიდი ხანი ვობოდიალეთ ესე ერთად.ბევრი ვიცინეთ ვეკრიჭეთ ერთმანეთს ბოლოს ისე დავიღალეთ სიარულის ტავიც არ გვქონდა და იქვე სკამზე ჩამოვჯექით.ნიკა წამოწვა და თავი დამადო,ცას შევცქეროდით ბედნიერებით სავსე თვალებით და ერთამანეთის გულისცემას კი გვესმოდა.ჩემმა მობილურმა დარეკა.რა უდროო დროს იცის ხოლმე, ჯანდაბა!
-ხო ბებო
-სად ხარ?
-გარეთ ვარ, რა ხდება?
-ახლავე ამოდი
-კარგი
-ნიკა უნდა წავიდე
-რა მოხდა?
-ბებიაჩემმა სასწრაფოდ ამოდიო
-კარგი აგაცილებ
მე და ნიკა ავდექით და სახლში წამოვედით.გარეთ დავემშვიდობე და სახლში ავედი.
-რა ხდება ბებო?
-ჩაალაგე შენი ნივთები გადადიხარ
-რაა?სად გადავდივარ
-შენს სახლში ბრუნდები თბილისში
-რაა? რატომ?
-მეც მოვდივარ აქ სახლს ვაქირავებ
-ანუ თბილიშში მივდივართ?
-ხო დროზე მიდი ცაალაგე და ხვალ დილით მივდივართ
-მერე სკოლა?
-მოვაგვარე ყველაფერი საბუთები გამოვიტანე და დედაშენს გადავუგზავნე
არ მინდოდა წასვლა,მერე ჩემი და ნიკას ამბავი როგორ იქნებოდა? თან აქ ყველას და ყველაფერს შევეჩვიე,მომწონს აქ ცხოვრება რატომ უნდა გადავიდეთ არ მესმის,მაგრამ მე ვინ მეკითხება.
-შენ კიდე აქ დგახარ?
-ხო მივდივარ
-დროზე და არაფერი დაგრჩეს
ოთახში შევედი და ნივთების ჩალაგება დავიწყე ამ დროს ტელეფონის ხმა გაისმა ნიკა იყო
-ნიკაა
-რა გჭირს?
-არაფერი
-აბა რა გატირებს?
-აუ ნიკა გადავდივარ აქედან
-რაა?სად გადადიხარ
-თბილისში ვბრუნდები
-არაა..
-კი...
-გამოდი უნდა გნახო
-ვერ გამოვალ,ნივთებს ვალაგებ
-როდის მიდიხარ?
-ხვალ დილით
-ანაბელ რასამბობ მერე ჩვენი ურთიერთობა?
-რა ვქნა ჩემზე არაა დამოკიდებული
-გამოდი უნდა გნახო
-ვერა ნიკა
-მაშინ მე ამოვალ და ტელეფონი გამითიშა
ჭკუა არ დაუშლიდა ამოსვლას ამიტომ კარებთან დავდექი და ველოდი
-რას დგახარ მანდ,დაასრულე ჩალაგება?
-კლასელს ველოდები
-აა კაი
ბებიაჩემი სამზარეულოში გავიდა,ამასობაში კარებზე ზარის ხმა გაისმა გული ამიჩქროლდა გავაღე და ნიკა იყო
-შემოდი სწრაფად ხელი დავავლე და შემოვათრიე
-მარტო ხარ?
-არა ბებიაჩემია
-რაო რაო სად მივდივარო რას იძახდი?
-წამოდი აქეთ და ჩემს ოტახში გავიყვანე
-ჰა მითხარი ეხლა რა ხდება და ლოგინზე ჩამოჯდა
-ხომ გითხარი უკვე აქედან გადავდივართთქო
-მერე მე?
-რა ვქნა ნიკა შენ გგონია მე მინდა წასვლა?
-დარჩი ჩემთან
-რაა შენ სულ გადაირიე?
-ხო დარჩი ჩემთან
-ვერ დავრჩები
-არ გიყვარვარ
-ნიკაა!!!
-ვინც უყვართ იმათ არ ტოვებენ
-შენ არ გესმის ჩემი.
-არც შენ გესმის,უშენოდ ვერ ვიარსებებ,უბრალოდ არ შემიაძლია! ადგა და მომეხვია
-ბებიაჩემია არ შემოვიდეს
არაფერი უთქვამს უბრალოდ მეხუტებოდა,კიდევ ერთხელ ვიგრძენი მისი გამალებული გულისცემა...