მანქანა ავტობანზე მაღალი სისწრაფიდ მიჰქროდა, ჰაერს შურდულივით აპობდა მაღალი დონის ავტომობილი, შავგვრემან ცისფერთვალება ბიჭს ცრემლები ღვარად ჩამოსდიოდა შიშისგან მთელი სხეული უკანკალებდა მაგრამ ფეხს არ უშვებდა იცოდა ამას არ ინანებდა მაგრამ ეშინოდა, ძლიერს ეშინოდა ვის არ ეშინია სიკვდილის? ტელეფონი უცბადვე აიღო და ნაცნობ ნომერზე წერილი გაგზავდა
ვსო! ეს იყო მისი და მისივე სიყვარულის დასასრული აქ სრულდებოდა მისი გზა, ეს მისთვის უნდა გაეკეთებინა და ამის არც ეშინოდა უბრალოდ ტკივილის შიში არ ეშვებოდა, ტკივილის თავისი ახლობლებისა და თავისი გულის, მაგრამ ეგოისტურად არ გაჩერდა ეგოისტურად დააჭირა მთელი ძალით პედალს, მოუხვია, საჭე ვეღარ დაიმორჩილა...