სიყვარულო, ძალსა შენსა ვინ არს რომე არ ჰმონებდეს?.. 

 ვინ არს რომე გულსა ტახტად, ოხრვას ხარკად არა გცემდეს? 

 შენგან მეფე მონას ეყმოს, შენგან ბრძენი ხელად რებდეს, 

 და ბულბულსა რად ეზრახვის, რომ შენგამო ვარდს შეჰყეფდეს!

მიყვარხარ ძლიერ... ძლიერ...

რაც გადის დრო და ხანი,

მე უფრო მეტად მიყვარს 

შენი პატარა ტანი.

სიყვარულო, ნიჭო სრულო, 

წამ ტკბილო და ხანგრძლივ მწარე, 

ჯერ აკვანო ნეტარების, 

მერმე კუბოვ და სამარე!