როგორ გამიჭირდა ზამთრის გაცილება
ხვალ კი ჭირვეული დღე მაქვს ასატანი,
ტირილს მოყვებიან მორცხვი ტირიფები
ფერთა პალიტრები თვალებს გავაცანი.

ღამეს უღალატეს ძველმა ვარსკვლავებმა
ღმერთო მერამდენე დღე მაქვს დასათვლელი,
ალბათ უშენობა უფრო ლამაზია
ვხვდები ბილიკები დამრჩა გასათელი.

შენ იცი ლექსების და ქალის ფასი
მე კი ქალი ვარ და ლექსი მიყვარს,
მოგწონს ტუჩის ფერი, მსგავსი ლალის,
მე კი შავი ღვინით თრობა მინდა.
შენ ხარ დიქტატორი ჩვენი დროის,
მე კი ანარქიის დობილი ვარ,
სულში მიღიტინებს სიგიჟე და
შენი სიყვარული ბორკილია

ქვეყნიერება მშვენიერია
მაგრამ მე მასში ვეძებ სიმშვიდეს,
ჩემი სული კი ბედნიერია,
როცა შენ გხედავ მუდამ ბედნიერს.

მიყვარხარ ისე როგორც არასდროს,
როგორც არავინ არ მყვარებია,
მე რომ ეს გრძნობა გვერძე გადავდო,
მხოლოდ შენს გამო ... გასაგებიაა?

-ტირი?
-არა
-აბა რატომ ითვლის შნი ბაგე ყოველ წმინდა ცრემლს?
-არა ეს წვიმამ მომისწრო გზაზე, წვიმა ეამბორა ჩემს ბაგეს.
-წამწამები რომ ნამიანი გაქვს?
-თავი ავწიე და ცამ ჩამხედა თვალებში.
-თვალები რომ ნისლიანი გაქვს?
-ეს ამინდის ბრალია.
-ცივი ხარ
-სითბო მაკლია
-კანკალებ
-მარტო ვარ
-ტირიხარ?
-არა ეს აბეზარი წვიმაა, რომელმაც ჩემი გათბობა სცადა, რომელმაც დამასველა და თითქოს მომეხვია სურდა გულში შესულიყო, მაგრამ დაკეტილი დახვდა კარი
-იქ ვინმეა?

აი დაიწყო ჩემი სიცოცხლე, მაგრამ არავინ იცის ამაზე, დედიკო! დიდხანს..დიდხანს იცოცხლე, უკვე ვოცნებობ შენთან თამაშზე.. ისიც ვიცი რომ მე გოგონა ვარ, მეც მაქვს თითები,მეცა მაქვს თმები, ვიცი ჯერ ციცქნა,სულ პატარა ვარ, ჩემი დედიკოს სითბოთი ვთბები..

კლესიაში ნუ შეხვალ კენტად
და ნუ დადგები ხატის წინ მარტო,
თუ სიყვარულში არ გაგიმართლა,
ნუ ეკითხები იესოს რატომ?
ეკლესიაში ნუ შეხვალ სხვა დღეს,
მარტო შაბათი ამოირჩიე,

ხომ შეიძლება გულით გსურდეს და
ვერ შეიყვარო მაინც...
ხომ შეიძლება გინდოდეს გძულდეს,
ვერ შეიძულო მაინც...
ხომ შეიძლება ფრთები არ გესხას,
ცაში იფრინო მაინც...
ხომ შიძლება "ჩემი" არ გერქვას,
მაგრამ მიყვარდე მაინც...

"მე შენ მიყვარხარ!"ნუთუ ცოდვაა?!
და თუ ცოდვაა,ვიყო ცოდვილი.
"მე შენ მიყვარხარ!" დამნაშავე ვარ?
დამნაშავე ვარ, ვიყო გმობილი.
ჩამსვით ციხეში, ან ჯოჯოხეთში,
მაწამეთ ყველგან, სადაც გენებოთ,
"მე შენ მიყვარხარ!"ყოველთვის ვიტყვი,
თუნდ ეშაფოტზეც თავი მომკვეთონ.

დამელოდე, მე უთუოდ მოვალ შენთან,
გაკოცებ და ჩემსკენ ნაზად მიგიზიდავ,
არ იფიქრო, რომ სიშორით დრო გაჩერდა,
რომ ცხოვრების განთიადი მიიბინდა.