 ამ ლურჯი ცის ქვეშ შენს ერთ კოცნაში სიცოცხლეს მივცემ ... მინდა ვიყო პატარა ცრემლი რომ შენს თვალებზე ნაზად ვიარო, და თუ რამე გაქვს სევდად ქცეული, მეც შენთან ერთად გავიზიარო.. |
 მე სიგარეტს ვეწეოდი. ფიქრი სადღაც გამირბოდა, მივსდევდი და ვეწეოდი. დავიჭირე განთიადთან. მანაც ღამე გამითენა, მერე ათას სისულელით, ოცნებები გამიტენა. |
 თითქოს ქუჩაში სტვენით მიდიოდე. დადექი ჩემს პირდაპირ, თითქოს მეტოლები. ჩაისუნთქე, თითქოს ჩემი თითებიდან ეწევი სიგარეტს, რომლის კოლოფსაც აწერია, რომ მოწევა კლავს. |
 მე ხომ მალული სიყვარულით დავიარები შენ დამინახავ ცრემლიანი სუფთა თვალებით ხელოვანი ხარ, დაგინთია ფიქრში სანთელი მე ხომ ჯერ მტკივა სიყვარულის ნაიარევი. |
 TiTqos morCa da damTavrebuli fiqrebi kvlav da kvlav meordeba atirebuli gogona karTan dgas, cremlebs iwmends da melodeba gixseneb TiTqos sul ar maxsovde, me daviwyeba arc SemZlebia, akviatebul warmodgenebSi mravali Rame gamTenebia. |
 როგორც საყვარელ დღიურის ფურცელს, უკან გადმოვშლი მგონია ისევ, რომ წარსულ დღეებს ვიხილავ უცვლელს... თითქოს ხატის წინ იდგეს მლოცველი, მე ძველ კალენდარს დავცქერი ისე, თითქოს გადმოვშლი დღეებს მოცელილს, და შენ შეგხვდები ხელახლა ისევ... თითქოს კვლავ იგრძნობ მაისის სუნთქვას, ახალგაზრდობაც მოვა მეორედ, თითქოს მაგ ტუჩებს ჩემთვის რაც უთქვამთ ახლაც ლექსივით გამიმეორებ... გული გაყინა ამ სიმარტოვემ, გიჟივით ვეძებ ნაცნობ თარიღებს, ასე მგონია თუ კი გიპოვი მოხვალ და გულის კარებს გამიღებ... |
 ძნელი ყოფილა ამ გრძნობის მორევა მე შენ ყოველდღე სადღაც გელოდები და ისევ ფიქრები... იის გამოჩნდება... დრო მიდის ფიქრები ოცნებას მაძალებს დილის მზის სხივი მეალერსება, მაგრამ შენ თურმევიღაც სხვას ახარებ და ჩემთვის ეგ გული არ გემეტება. |
 მიჭირს გრძნობაზე ვისაუბრო, რომელსაც ვებრძვი მიჭირს გრძნობაზე ვისაუბრო, რომელსაც ვეტრფი არ ვთლი საჭიროდ, ჩემი პირადის ნათლად გამხელას თუ როგორ გრძნობით დავეტაკე ძალას ამხელას მინდა გრძნობები გამოვხატო, ძალა არ მყოფნის თითქოს საკითხი დასმულია, ყოფნა არყოფნის ვეძებ დასაყრდენს, მხარდაჭერას თითო კაციდან მიშველის? ალბათ, დარიგება ბრძენი კაციდან |
 "გეფიცები, ჩვენს შვილს როცა აძინებ, დედამიწა ბრუნვას წყვეტს და ირწევა..." "შენს თვალებს რაც უფრო ხშირად ვუყურებ, უფრო და უფრო ვრწმუნდები, რომ ვიღაცამ ცა ვადაგასული საღებავით შეღება..." |
 და თეთრი ზეცა ნელა ბინდდება მე შენზე ფიქრი ისევ მეძახის მე შენთან ყოფნა ძლიერ მინდება. შენი თვალების ნაცნობი ფერი მაკლია მაშინ და მენატრება, როცა მილეულ მზის შუქს შევცქერი არ ვიცი, ასე რად მემართება. |
