***

როცა შენ მოხვალ

მე აქ დაგხვდები,

და როცა წახვალ

კვლავ ავტირდები.

მარტო დავრჩები

მე ჩემს ფიქრებთან,

მარტო სულ მარტო

მე და ფიქრები.

შენ კი თუ მოხვალ

მე გავჩუმდები,

და თუ არ მოხვალ

კვლავ ავტირდები.

მოხვალ,დარჩებიი

შენი ვიქნები,

და თუ არ მოხვალ

მარტო იქნები

***

........ერთხელ დედამიწაზე ყველა ადამიანურმა გრძნობამ მოიყარა თავი.სიგიჯემ თქვა დამალობანავითამაშოთო...დაიწყეს დამალობანას თამაში.სიმართლე არ დაიმალა მაინც მიპოვნიანო სიცრუეცისარტყელაში დაიმალა,სინამდვილე ოკიანეში,სიზარმაცე ყველაზე ახლოს დაიმალა,თავისუPლებანიავს ამოეPარა,სიკეთე დიდხანს სხვას უთმობდა ადგილს,რწმენა ცაში მიიმალა,სიყვარული სადაცმივიდა ყველა ადგილი დაკავებული იყო.....ბოლოს ლამაზი ვარდის ბუჩქი დაინახა და დაიმალა.დაიწყოსიგიჯემ დამალული გრდძნობების ძებნა,ყველა იპოვა სიყვარულის გარდა.....ბოლოს კი ვარდის ბუჩქიგადასწია და ყვირილის ხმა გაიგონა....თურმე სიყვარულს ეკლებზე თვალები დაეთხარა დადაბრმავებულიყო...

........მას შემდეგ დაბრმავებული სიყვარული სიგიჯეს ხელჩაკიდებული დაყავს....


***

სულ მელანდები და ვერ ვხვდები რა მემართება,

რად ამედევნა აჩრდილივით შენზე ფიქრები...

იქნებ ღიმილი, მწველი მზერა, ხმა მენატრება,

ალბათ მჭირდები, უსაშველოდ, ძლიერ მჭირდები!

ციურ ფერებში დავინახე შენი ხატება,

მსურდა ოცნებით ღრუბლებს ზევით გამოვყოლოდი...

ჩვენს სურვილებში ვერ ვიპოვე რამე მსგავსება

და აქ, მიწაზე უიმედოდ, მაინც გელოდი...

დრო გადიოდა, მე გელოდი, ისევ გელოდი,

დღეთა დინებამ ვერ წაშალა ძველი ფიქრები...

როგორ მინდოდა წუთით მაინც გვერდზე მყოლოდი...

მჭირდები კარგო, ტკივილამდე, ძლიერ მჭირდები!