3:06 PM ფსიქოპათოლოგია (დასასრული) | ||||||
 ჯერ ისევ ეძინა, მაგრამ ყველაფერი ესმოდა და გრძნობდა. იმას გრძნობდა სავადმყოფოში რომ იყო, სუნით გრძნობდა. წამით ისიც იფიქრა ხომ არ მოვკვდი და სასუფეველში ესეთი სუნი ხომ არ არისო, მაგრამ თავი და ზურგის უცნაურად სტკიოდა სადაც იყო აატირებდა ეს ტკივილი მაგრამ ამით ხვდებოდა ჯერ ისევ ცოცხალი რომ იყო. იმასაც გრძნობდა როგორ უკეთებდნენ ვენაში ნემსებს, მეორე ხელს კი უჩვეულოდ მძიმედ ჰქონდა. ნაბიჯების ხმა გაიგო, გაუნძრევლად იწვა და ეძინა. ვიღაცის ცხელი სუნთქვა იგრძნო სახეზე. - ეველინ.- ჯანდაბა ჩესი იყო, ისე უცბად ათრთოლდა ამის გამოაშკარავება არ უნდოდა მაგრამ გულმა გასცა. ჩესმა ჯერ შუბლზე შემდეგ კი ტუჩებზე აკოცა- ძალიან შემაშინე პატარავ- "კიდევ რაა, კიდევ მაკოცოს" გონებაში ფიქრობდა ეველინი. თითქოს ფიქრებს მიუხვდაო ჩესი კიდევ რამდენჯერმე აკოცა. - ძალიან მიყვარხარ.- მისი ხელი თავისაში მოიქცია და შუბლი დაადო. შემდეგ ისევ ნემსი იგრძნო ვენაში, ჩესი კი მოშორდა. პარალიზებული იყო მაგრამ ისეთი გაბრაზებული ჩესზე. ის მომკავდავი იწვა მის წინ მას კი ოდნავ დაშორების უფლებაც არ ჰქონდა. რამოდენიმე ადამიანმა დაიკავა პალატაში ადგილი ზუსტად იცოდა ეველინმა ვინც იქნებოდნენ. კასი მასთან ახლოს მივიდა და ხელზე შეეხო შემდეგ კი ეველინის ყურთად დაიხარა. - ზუსტად ვიცი, რომე გესმის. სადაც არ უნდა იყო ჩემსას ყოველთვის გაიგებ და არც ახლაა გამონაკლისი. შენ ყველაზე ძლიერი და უშიშარი ქალი ხარ ვინც მინახავს და იბრძოლე! იბრძოლე, რომ გადარჩე თორემ მარტოს არ გაგიშვებ! - ექიმმა თქვა, რომ პაციენტს დასვენება სჭირდებოდა და აუცილებელი იყო მხოლოდ ერთი დარჩენილიყო, ის ერთი კი ჩესი იყო. ტუჩები შუბლზე მიადო და მალევე დანამა ჩესის ცრემლებმა ეველინის სახე და შუბლი. მგონი ახლა უფრო ცუდ მდგომარეობაში იყო ეველინი და მის სიცოცხლეს უფრო ემუქრებოდა საფრთხე. ეველინმა საშინელი სინანული და ტკივილი იგრძნო ჩესის გამო, ისე აწამებდა და აწვალებდა მასზე სიგიჟემდე შეყვარებულ ადამიანს სინდისის გრძნობა საერთოდ არ აწუხებდა მანამდე და კიდევ დიდხანს გააგრძელებდა ამ თამაშს. ეველინს წამით შეეშინდა კიდეც რამე არ დამართნოდა ჩესს და გული საშინელი სისწრაფით აუძგერდა. ექიმი კი ეველინის გასინჯვას შეუდგა. ჩესი ძლიერი იყო ეველინზე ძლიერი და მასზე პასუხისმგებლობა თავად აიღო, მშობელი და ურჩი რთულად აღსაზრდელ ბავშვს მოგაგონებდათ ჩესის და ეველინის წყვილი, რომელიც მუდმივად რაღაცას აფუჭებს და მშობლებს ყურსაც არ უგდებს, მათ რჩევა დარიგებებს კი ერთ ყურში უშვებს მეორეში კი გამოუშვებს. მაგრა ჩესი საკუთარ თავს ადანაშაულებდა იმაში რაც მოხდა. თავი უნდა მოეკლა და გადახტომოს საშუალება არ უნდა მიეცა. ეშინოდა, რომ ამას ეველინი არასდროს არ აპატიებდა. ეველინი მუდმივად ანადგურებდა და ახლაც მყარად რომ არ დამდგარიყო შესაძლოა ვერც გაეძლო მისთვის ასე ეყურებინა. ხანდახან იმასაც ფიქრობდა ეველინს რომ არ უნდა შეხვედროდა ამდენ ტკივილისა და იმედგაცრუების ატანა მაინც არ მოუწევდა, მაგრამ მეორეს მხრივ ეს ყველაფერი არ ადარდებდა, როდესაც ეველინოს ლამაზ სახოს ნაკვთებს უყურებდა. ამ ფიქრში იყო თვალები ისე უეცრად გაახილა ეველინმა თავადაც გაუკვირდა. ყველაფერს გრძნობდა ხელებსაც ფეხებსაც ესეიგი ყველაფერი ადგილზე იყო. ყველაზე მძაფრად კი ტკივილს გრძნობდა. - დიდხანს მეძინა?- ისე ჰკითხა თითქოს მეხუთე სართულიდან გადმოვარდნილი მე ვიყავი. ჩესი ისე ეძგერა ტუჩებზე მეტის თქმა აღარც დააცადა. ეველინი კი ისე გაიტრუნა სამუდამოდ ასე ყოფნა სურდა. - უშენოდ მოვკვდები გეფიცები.- ეჩურჩულებოდა და თან მთელ სახეს უკოცნიდა - კიდევ მინდა რამე ეგეთის მოსმენა - ბევრჯერ გეტყვი ოღონდ შენ მოინდომე, ძალიან ბევრჯერ.- არ შორდებოდა და ისეთი ბენდიერი იყო სადაცაა გასკდებოდა. მალევე შემოვიდა ექიმი და მკვდრეთით აღმსდგარი პაციენტი გასინჯა მალევე შემოვიდნენ ტიმოთიც და კასიც. - ჯანდაბა ცოცხალია- ბოლო ხმაზე იკივლა კასიმ და იმდენჯერ აკოცა ეველინმა მესამე ხარისხის ტვინის შერყევა მიიღო და ამხელა ხმის გაგონებაზე სახე დაჭყანა. - გილოცავთ მკვდრეთით აღსდგომას მომავალო ძმაკაცის მეუღლევ.- ღმილით მოეფერა თავზე ტიმოთი - ბედნიერ წამებას გისურვებ ჩემს დაქალთან მომავალო დაქალის მეუღლევ.- ღიმილითვე უპასუხა ეველინმა - მოდი გათხოვებაზე და ცოლის მოყვანაზე მერე ვისაუბროთ გადაირია კაცი- მიანიშნა ექიმზე კასიმ - არაფერია, ძალიან ძლიერი გოგოა, მხოლოდ რამოდენიმე ნეკნი აქვს ჩატეხილი და ხელ ფეხი მოტეხილი ასევე ტვინის შერყევაც მაგრამ ამასაც მარტივად გადაიტანს. - უღრმესი მადლობა ექიმო.- ხელის ჩამორთმევით გააცილა ჩესიმ ექიმი პალატიდან. - რა ბედნიერებაა იმდენი კაპრიზის და სურვილების შესრულება მოგიწევთ ოქროს თევზი მიმიქარავს- ბოროტულად გადაიხარხარა ეველინმა დანარჩენმა სამმა კი საცოდავად ამოიხორეს ერთდროულად. - ჩეს მასაჟი გამიკეთე- უთხრა მომღიმარ ჩესს, ჩესიც უსიტყვოდ უმასაჟებდა ზურგს. - აი დაიწყო.- საწყლად ამოიხრა კასიმ და მოწყვეტით ჩაეშვა სავარძელში. * * * ორი თვის შემდეგ... - შეგიძლია ამიხსნა ჩემი სახლის გზას რატომ გადავუხვიეთ?- განრისხებულმა მოაბყრო მზერა მომღიმარ ტიმოთის. - გიტაცებ საყვარელო. - და უფლება ვინ მოგცა? - უფლების აღება არ მჭირდება. - მაპატიე საყვარელო, მაგრამ აქ ბრძანებებს მხოლოდე მე ვიძლევი, ამიტომ გიბრძანებ მანქანა მოაბრუნო- იცოდა ტიმოთის სასაცილოდაც არ ეყოფოდა, მაგრამ მაინც დაანახა საკუთარი უპირატესობა. - დამიჯერე მივალთ და მოგეწონება. - არ მომეწონება.- ჭირვეული ბავშვივით დაიკრიფა ხელები მკერდთან. - დამიჯერე პატარავ.- გაეცინა ტიმოთის - კარგი, ამ ერთხელ დაგიჯერებ პატარავ. - ამხელა კაცს რომ პატარას მეძახი არ გრცხვენია? შიშის ზარს ვცემ ყველას.- გაეცინა ტიმოთის - არ გეწყინოს, მაგრამ ჩემთან ეგ გავლენა არ ჭრის. - ვიცი, სამწუხაროა შენი დამორჩილება გამიჭირდება - არა, ეგ თითქმის შეუძლებელია, მე გაგაფრთხილე.- ხელები დანანების ნიშნად აწია მაღლა. - ვიცი რომ საშინელი ხასიათი გაქვს, მაგრამ პირადად მე ძალიან გაწონასწორებული ადამიანი ვარ და ერთმანეთს შევავსებთ. - მაგრამ თანაცხოვრებაში ეს ხარვეზები უფრო გამოჩნდება - მოიცა ამ წამს ერთად ცხოვრება შემომთავაზე? - მე არფერი შემომითავაზებია შენ მელაპარეკებოდი ამაზე უკვე მთელი თვეა,იქნებ გადაიფიქრე? - რა სისულელეა, ოღონდ შენ დამთანხმდი და ... რაც შეეხება შენს ხასიათს ვიცი და მზად ვარ. მე ძლიერი ბიჭი ვარ.- კასისაც გაეცინა - ესეიგი მზად ხარ?- დასცინა კასიმ- შენ რო უფრო გიყვარვარ ვიდრე მე, ეს იცი? -აფსურდულ ტყუილს ამბობდა გულის სიღრმეში ეს იცოდა, მაგრამ ამის მიხვედრას ცოტა დრო სჭირდებოდა. - მოიცა, გიყვარვარ?- წამით საჭე გაექცა ტიმოთის - ხო, რა გაგიკვირდა?- გაეცინა კასის - არაფერი უბრალოდ ეს არასდროს გითქვამს. - რა საჭიროა იმის თქმა რაც ისედაც მკაფიოა, ისე კიდევ დიდხანს არ ვპირებდი თქმას მაგრამ გაგიმართლა- დაამატა ბოლოს სიცილით. - სულ მეჩხუბები და ესაა გამოხატვა? - ხო არ ვარ ემოციური, შენი თქმით ქვის გულიც მაქვს- წინა კვირის კამათის სიტყვა გაახსენა ტიმოთის - რამდენჯერ უნდა გთხოვო პატიება მაგისთვის?- ოდნავ გაღიზიანდა ტიმოთი - თან შენი ბრალი იყო. - სწორედ ამას ვგულოსხმობ ტიმოთი. - მიკვირს ეველინი როგორ გიძლებდა - რადგან ისიც ჩემნაირია.- გაეცინა კასის - ანუ მე და ჩემს განწირულ ძმაკაცს დაგვენ*რა.- დაასკვნა ტიმოთიმ სიცილით. - რა თქმა უნდა დაგენ*რათ- დაუდასტურს კასიმაც სიცილით. ასე ლაპარაკში გალიეს მთელი გზა, როდესაც ტბის პირას ტყის სიღრმეში ჩაფლულ ორსართულიან სახლთან გააჩერა ტიმოთიმ მანქანა, ისეთი დიდი და ფართო ეზო ჰქონდა კასი სიხარულით ათვალიერებდა ყველაფერს და ტიმოთის გაბრწყინებული თვალებით უყურებდა, ტვირთის გადაზიდვა რა თქმა უნდა ტიმოთის დაავალა თავად კი ეზოს თვალიერებას შეუდგა, ტრიალი მინდორივით იყო, უკვე იცოდა თავია ჭკუაზე როგორ შეალამაზებდა და ედემის ბაღს დაამსგავსებდა. სახლი საკმაოდ გემოვნებით იყო მოყწობილი თუმცა ავეჯია დამატებას საჭიროებდა, ბუხრის თავთან აუცლებლად საკუთარ პორტრებს დაკიდებდა, მაგრამ შემდეგ მიხვდა, რომ ტიმოთისთან ზედმეტად ეგოისტური იქნებოდა, ორივეს პოეტრეტს დაახატინებდა ეველინს და ამას დაკიდებდა. - აბა? როგორ მოგწონს?- ნახევარი მხრით მიყრდნობოდა კედელა ტიმოთი და ღიმილით უყურებდა თვალებგაბრწყინებულ ქალს. - შესანიშნავია- სირბილით მივიდა და ყელზე ჩამოეკიდა ტიმოთის- უკვე გადავწყვიტე სადაც დავდგამ სტენკას, ის ფართო ეზო კი ცარიელია - სპეციალურად გავაკეთე , როგორც მოგესურვება ისე მოაწყვე.- წელზე მოხვია ხელი ტიმოთიმ და ცხვირი ყელში ჩაურგო. - წარმოიდგინე ეხლა ვინმე ბენზოხერხიანი რომ გამოვარდეს- ახარხარდა კასი, ტიმოთის კი უცბად წამოწია თავი მისი ყელიდან და მასაც სიცილი აუტყდა. - რას იძახი? - ხო... საშინელებათა ფილმებში ასეა საყვარელი წყვილი მიდის ქალაქ გარეთ დასასვენებლად და გამოხტებდა ვიღაც ფსიქოპათი ამათ კი უმოწყალოდ ხოცავს. - ღმერთო ჩემო- სიცილით გაიგუდა ტიმოთი- უნდა აგიკრძალო უჟასების ყურება, შენს ფსიქიკაზე ცუდად მოქმედებს - პირიქით მე უნდა დაგაწყებინო უჟასების ყურება. - არა მეუფრო მძაფრსიუჟეტიანი - ჩემსავით ხო? - ნამდვილად საყვარელო.- მაგიდაზე შემოსვა და მისფეხებს შორის მოქცეულმა ძლიერით აიკრა სხეულზე - ამაზე საჭმლის ჭამას არ ვაპირებთ? - გაეცინა კასის - ამ სახლს რომ მოანგრევ და თავიდან ააშენებ მაგიდასაც მალევე გამოცვლი ამიტომ გვეპატიება მასზე სექსი- გაეცია ტიმოთის და ნელნელა დაუწყო კასის სარაფანს ღილების შეხსნა. - ოოო მაშინ თანახმა ვარ- თავად გაიწია ტიმოთის ტუჩებისკენ და ისე რომ ოდნავად არ მოშორებია მის სხეულს შარვლის საქამრეზე წაეტანა... * * * - ჯანდაბა... ჩესს.- ღრმად სუნთქავდნენ ორივე ერთიანად ოფლიანი იყო და ამ სიგიჟეზე ორივეს ერთიანად უტყდებოდა ისტერიული სიცილი. - აბა? მოგეწონა?- სიცილით გადავიდა გვერდით და თვალებმინაბულ ეველინს გახედა. - ჩემს კივილზე ვერ მიხვდი მომეწონა თუ არა?- სიცილით გადაწვა ჩესის სხეულზე და თავი მკერდზე დაადო. - შენგან მოსმენა უფრო მინდა. - შეუდარებელი ზარ.- კიდევ ერთხელ აკოცა ტუჩებში და წამოდგა. - რა სილამაზეა.- მისი შიშველი სხეული აათვალიერა ჩესმა. - ჩეს ამ სხეულის შეხებისა და ყურების მეტი არაფერი გიკეთებია ეს ერთი კვირა , ადექი ვიბანაოთ.- მკლავში ჩაავლო ხელი და მისკენ დაქაჩა. წამომდგარმა ჩესმა ეველინის სხეული ტომარასავით დაიკიდა ზურგზე და ეველინის სიცილ შერეულ კივილს მომთმენად აიგნორებდა და თავადაც ეცინებოდა. - აუუუ ფეხები მაქვს გასაპარსი.- იმ წამს გაახსენდა და სპარსი ქაფი მობეზრებულად დაისხა ხელზე. - აუუუ მეთქი რა მკბეენს?-ახარხარდა ჩესი რაზეც ეველინსაც სიცილი აუტყდა. იბანავეს და სიცილით ამშრალებდნენ ერთმანეთს. უკვე გვიანი იყო, გვიან მოუხდათ ადგომა წყვილს. იმ ამბების შემდეგ გარეთ დიდი ხანია არ გასულან და არხ ჰქონდათ სურვილი მხოლოხ ერთმანეთი სჭირდებოდათ. - სამეფო კარის თამაშების ბოლო სერია გადის დღეს და არ გამოგვრჩეს- შეახსენა ჩესმა სამზარეულოში პოპკორნოს და სხვადასხვა საასუსნავის მზადებით გართულ ეველინს. - არ შემიძლია მე მაგის ყურება, ვერ ვუყურებ როგორ კვდება ჩემი სისი.- ლამის ტირილი დაიწყო ეველინემა - სისი? - სერსეი. რა დაგემართა?- შეუღრინა დ ამის გვერდით კომფორტულად მოკალათდა - ვერ ვხვდები მაგ ძუკნაზე რატომ გაფანატებს. - ძუკნაა არ არის უბრალოდ მკაცრი ქალია, თან როგორი ძლიერი სიყვარული შეუძლია?- შეახსენა მთავარი მიზეზი ეველინმა, ხანდახან ეჭვი ჰქონდა რომ ყველაზე ძლიერი სიყვარული რომეო და ჯულიეტას ჯეიმი და სერსეი ლანისტერებს და მათ აკავშირებდათ. - საკუთარი ძმაზე უყვარდა ეველინ. - მერე რა მაინც ვგიჟდები. - უდარდელად აიქნია ხელი ეველინმა. - მოკლედ არ ვაპირებ შენთან ჩხუბს შეშლილ დედოფალზე.- მოკლედ მოუჭრა ჩესმა - ისე მე და შენ დაძმა რომ ვყოფილიყავით.- ეშმაკურად გახედა ჩესს იცოდა რა რეაქციაც ექნებოდა და წინასწარ ახარხარდა, შემდეგ კი ჩესის სახეზე ბევრი იცინა. - ძმა არა ძმიშვილი. - შეიცხადა ჩესმა- ეხლა არ გამაგიჟო იცოდე. - აჰყვა ჩესიც სიცილში - მოიცა დაიწყო-შეაწყვეტინა სერიალის "საუნდტრეკის" გაგებისას და მის მკლავებში კიდევ უფრო კომფორტულად მოკალათდა და ბედნიერებით გაჟღენთილი ღიმილით უყურებდა შვიდთა სამეფოს განადგურებას... ასევე დაგაინტერესებთ:
| ||||||
|
| ||||||
| სულ კომენტარები: 0 | |
