სიკვდილი ისეთი რამეა, რაც მხოლოდ სხვებს ემართებათ ხოლმე, ამიტომაც ე. წ. ანდერძებს, ყოველთვის სევდიანი ხალისითა და მწუხარე აღტაცებით კითხულობს ხალხი. შესაძლოა ცოტა უცნაურადაც ჟღერდეს ეს ჩვენი “სევდიანი ხალისი“, მაგრამ რას იზამ, ასეთია სიკვდილის რიტორიკა, ხალხმა სწორედ რომ
აღტაცებით მიიღო 2001 წლის დასაწყისში გამოქვეყნებული მარკესის ე.წ. ანდერძი კოდური სახელწოდებით “ჩალის თოჯინა“.

Leqsis avtori - Giorgi Shalvashvili.
Video montaki - Tornike Khomasuridze.

არგრძნობის ქალაქში
სიყვარულს არ ცნობენ,
არ ცნობენ იმ ნაცნობ ხეივანს,
სადაც გაზაფხულზე კოცნები ანცობენ
და ნუში კვირტობას ზეიმობს.
წყვილები პაემანს
ნიშნავენ მოწყენით,
საათის ისარმა დროება გაცვითა,
ლურჯ ღამის ლარნაკში ყვავილებს მოწყდებით,
ყვავილებს მოწყდებით,
ცრემლებად ღაწვიდან.

მე შენ მოგიძღვენი ნაზი აკორდები,
გაჩუქე სიტყვები და არა ვარდები...
როგორ ვიფიქრებდი ასე აგორდები?
როგორ ვიფიქრებდი ასე ავარდები?

❤❤❤ "შენ მიხვდები, რომ დღეს იანვრის ცა მეტია ვიდრე ადამინთა ცრუ წმენა,რომ ტარსი რიცხვია ცამეტი"❤❤❤