წუხელ ნამთვრალევს ბევრი ლექსი დამიწერია...
მთელი ცხოვრება სულ წამებში აღმიწერია...
უცნობზე ფიქრით ამივსია ცრემლით თვალები,
მე ამ ცხოვრებას არც გავურბი, არც ვემალები...
როგორ მიხვდები შენ ჩემს გრძნობას, ანდა იარას?
მე გულზე ისეც ბევრმა დარდმა გადამიარა...
რა მძიმედ სუნთქავ ჩემო სიცოცხლე
სინათლეს ვეღარ ხედავ,
უსმინე ჩემს ხმას, მუდამ იცოდე-
მე მხოლოდ შენ ერთს გხედავ...
ო.. როგორ გტკივა , ჩემო სიცოცხლე
ტყვიით დაჭრილი გული...
მაგარია როცა ქმარი ლექსებს გიძღვნის,
მაგარია როცა სახლის ზღურბლთან გიცდის.
მაგარია როცა შენთვის ღამეს ათევს,
გზას გინათებს ბნელში, ვით სანთელი მნათეს.
გვერდით რომ გყავს მუდამ, ერთგული და სანდო,
შეგიძლია ვისაც შენი თავი ანდო
და ფაქიზი მზერით აგიტაცებს ცაში,
ათრთოლება შენით შეემჩნევა ხმაში .
როდესაც დილით იღვიძებ და შენთან ერთად იღვიძებს ახალი გრძნობა, გრძნობა
"არაამქვეყნიური" გრძნობა რომელიც შენშია და მხოლოდ შენია, ის პირველია,
პირველიხარ მისთვის, და უკანასკნელი, რადგან ის წავა შენგან მაშინ როდესაც
შენ მას ხელს კრავ და შეეცდები გააგდო შენი ცხოვრებიდან, რადგან გგონია
უიმისოდ ბედნიერი იქნები და ფიქრობ რეალობა უკეთესია ვიდრე ილუზია...
დრო სწრაფად გადის...
ჩვენ ვხვდებით გვიან...
რომ სიყვარული არ არის წამი...
რომ ყველა გძნობას სახელი ჰქვია....
.და ეს არ არის არავის ბრალი....
დრო ჩვენ არ გვიცდის უბრალოდ მიდის
და ეს არ ნიშნავს ჩვენ ვაგვიანებთ...
ცხოვრება მიდის ჩვეული რიტმით...
და ეს არ გვესმის ადამიანებს..
არდავიწყებას დაგპირდები და
როგორც ტკივილი მომეძალები.
როცა დაგკარგავ ავტირდები და
როცა გიპოვი მოგეკრძალები.
როცა შეგხვდები დავდუმდები და
ზეცის ფერებით დავიფარები.
როცა მინატრებ დავბრუნდები და
როცა გადაგღლი გავიპარები.
არდავიწყებას დაგპირდები და
შენი სიშორით განა ვიცვლები?
შენი ცრემლებით ავტირდები და
შენი ტკივილით გარდავიცვლები.
გენატრება ვინმე? – დაურეკე!
გინდა ნახო? – დაპატიჟე!
გსურს გაგიგონ? – ახსენი.
კითხვები გაქვს? – დასვი.
არ მოგწონს? – თქვი.
მოგწონს? – დააფიქსირე.
ნატრობ რამეს? – ითხოვე.
არავინ იცის რა ხდება შენს თავში. სჯობს გამოხატო, ვიდრე ელოდო.
თუ უკვე გიპასუხეს "არა” – მაშინ გარისკე, რათა მიიღო "კი”.
ჩვენ მხოლოდ ერთი სიცოცხლე გვაქვს :)))))))))))
მომნატრებიხარ!
მომენატრე.. წამით..
დაბორიალობ ჩემს გულში თავგზააბნეული...
პირველი ქუჩის შესახვევში შეუხვიე და შეაღე ძველი რკინის ჭიშკარი..
შესახლდი, პატარა-დიდ ქოხში და აღარ მიდიხარ საიდანაც მოსულხარ..
დამიჭირე, გამკოჭე და გასაქანს არ მაძლევ...
შემაყვარე თავი და თავბრუდამახვიე..
