სასიყვარულო საიტი, ისტორია, წიგნი, ჩანახატი, ტესტი

-კარგი ოღონდ მალე,სადაცაა ზარი დაირეკება.
ლიზას ტელეფონი მიაწოდა და პასუხს დაელოდა.
-ალო!მამიკო მე ვარ ლიზი.უთხრა ბავშვმა
-ლიზა,რა ხდება?
-არაფერი მამიკო,დღეს შეიგიძლია ადრე მოხვიდე?ძალიან მოგვენატრე მე და ანდრეას.
-ლიზა არვიცი.იცი ახლა შეხვედრა მაქვს და ვერ დაგელაპარაკები.
-კარგი მამიკო..გაუთიშა და ცრემლიანი თვალებით შეხედა დედას.არვიციო დე,შეხვედრაზე ვარ ვერ დაგელაპარაკებიო.

„2009 წლის 15მარტი...ამ ჩემფეხება დღე,მომაბეზრებელი როგორც დანარჩენი,მრავალფეროვნება მინდა რაღაც ახალი შთაბეჭდილებები.და აი ჩემი მრავალფეროვნებაც მოაბიჯებს მოკლე მუქი ლურჯი კაბით და ზღვისფერ თვალებს აპარპარებს.ას ხელიდან არ გავუშვებ,ჯერ ეს ერთი,რომ სხვა გოგოებს არ გავს.არა მარტო სილამაზით,შესანიშნავია...იმედია ხასიათიც მშვენერი აქვს,მგონი დრო მოვიდა შეყვარებულების სია შევავსო.გამეღიმა და უკან გავეკიდე.ალბათ შეეშინდა რადგან სწრაფი ნაბიჯებით დაიწყო სიარული,უკვე გარბოდა!ქუჩაზე მირბოდა,ქუსლიანები ეცვა და შიგადაშიგ იქცეოდა.

მეორე დღეს სკოლაში უნდა წასულიყო.პირველად იყო,რომ ძალიან ეზარებოდა.გაკვეთილებსაც გული ვერ დაუდო.მთელი დღე დილით მომხდარ ამბავზე ფიქრობდა.არადა რა მოხდა?! განსაკუთრებული არაფერი.უზრდელი ბიჭები ცოტანი იყვნენ ამ დასაწვავ უბანში?!გრძნობებს ვერაფერს უხერხებდა,გული სხვას კარნახობდა,გონება კი მოსაბეზრებლად უჩიჩინებდა ,იმას,რომ სწავლის დრო იყო. ოცი წუთის განმავლობაში უყურებდა ქართულის წიგნს და ცდილობდა გაეაზრებინა რა უნდა დაეწერა დავალებად მიცემულ თემაზე. მგონი ძალიან გადაიღალა,ორი კვირაა რაც მასწავლებლები ბევრ დავალებას აძლევენ, საჭმელსაც თავად აკეთებს.

დილას თვალები, რომ გავახილე სანდროზე ვიყავი მიკრული თავი ავწიე და შევათვალიერე პატარა ცხვირი, დიდი წითელი ტუჩები , მარჯვენა ლოყაზე პატარა ფოსო და შავი თმები ხელი ამოვიღე სახეზე დავუწყე ფერება ვხედავდი თანდათან როგორ ეღიმებოდა თითები ტუჩებზე გადავუსვი და ჩავეხუტე მაგრად ვეკვროდი ჩემს თმაზე კოცნა, რომ ვიგრძენი მაშინ მივხვდი გაეღვიძა თქო თავი ავწიე და გავუღიმე მან შემომიბღვირა

დილით რომ გავიღვიძე დილის 6 საათი იყო დაძინება ვეღარ შევძელი, ამიტომ ავდექი შხაპი მივიღე გავემზადე და დაბლა ჩამოვედი ამასობაში 9 საათი გახდა.
-ნიაკო დღეს მიდიხარ ინსტიტუტში? (ბექა)
-კი უნდა წავიდე ვეღარ გავაცდენ ,სესილი სადაა?

მე ის ვარ შენ რომ გაღმერთებს,
შენ ის ხარ მე რომ ვირწმუნე,
შენს სიყვარულს არ მაცლიან,
ჰოდა აი მეც ვწუწუნებ.

დილით ჩემს ოთახში გამეღვიძა საშინლად წვიმდა ადრე იყო 7 ხდებოდა რომ გამომეღვიძა. გვერდით დედა მეწვა ახლოს მივედი შუბლზე ვაკოცე და იქაურობა დავტოვე. კიბეები ნელა ჩავიარე მამა დავლანდე დივანზე იჯდა და რაღაცას უყურებდა სწრაფად მივუახლოვდი ხელში მისი სურათი ეჭირა თან რაღაცას ჩურჩულებდა. ახლოს მივედი და მაგრად მოვეხვიე.
-შენღა დამრჩი ჩემო გოგო
-გპირდები თქვენთვის საამაყო შვილი ვიქნები
-ვიცი შვილო მე მჯერა შენი
მეტი არაფერი გვითქვია ორივე ფიქრებით სადღაც შორს წავედით მხოლოდ ნათიას ტირილმა მოგვიყვანა გონს ორივე დააფეთებული წამოვავრდით.

_ პოლ,პოლ,როგორ მომენატრე_მაიმუნივით შევახტი და უაზროდ ვბუტბუტებდი მის სახელს.
_ ჩემო გოგონა,როგორ შეცვლილხარ
_ მართლა?_ ახლაღა ჩავხედე მის ცისფერ თვალებს და იქ ბედნიერების ნაპერწკლები დავინახე._ ვიცოდი რომ ჩამოხვიდოდი,მაგრამ ასე მალე?
_ ყველაფერი ისე არაა,როგორც უნდა ყოფილიყო,ამიტომ ვალდებული ვიყავი ჩამოვსულიყავი.
_ დეიდას ხომ არაფერი,რამე მოხდა?_ცოტა არ იყოს შემეშინდა
_ არა,არა,ნუ გეშინია ყველაფერი კარგადაა,დეიდაც კარგადაა.
_ შენ აქ ისწავლი?დიდი ხანია რაც აქ ხარ?მელოდებოდი?_ კითხვა კითხვაზე მივაყარე და ამოსუნთქვის საშუალება არ მივეცი_იცი ხვალ წვეულება გვაქვს,ძლივს ერთი დღით მოგვიხსნეს სწავლა.
_ ხო ვიცი,_თვალით მომღიმარ ენიზე მიმითითა.ის სულაც არ ჩანდა დანაღვლიანებული ან ჩემზე ნაწყენი.

დილით ადრე ავდექი მოკლე კაბა ჩავიცვი და შავირბინე ქვევით
-ძალიან მოკლე კაბა ხომ არ გაცვია?
-არაა (გავიკრიჭე)
-ადი გამოიცვალე
-კარგი რაა (გამოვიყენე ჩემი აფერისტობა და თვალები ავიმღვრიე)
-ახლავე!
-კარგი ხო კარგი (და ბუზღუნით ავედი ოთახში)
გამოვიცვალე და როცა ქვევით ჩავედი...
-ანკა გაიცანი ეს ჩემი მეგობარია გიორგი
-ვიცნობთ
-ვა საიდან?
-კლასელები ვართ
და თავისი მზერა მე შემომაგება
-რატო არაფერი მითხარი ანკუშკ?
-ვითომ ძაანკ კარგად ვიცნობ რა (გველურად გავიღიმე)
-კაი კაი წავედიი მე რა არ მინდა დავაგვიანო (ჩავიცინე)

-ხვალ,ნინას დააბადების დღეა,გოგოები ვუხდით,თუ გინდათ თქვენც შემოგვიერთდით
-აუცილებლად.დასალევს ჩვენ მოვიტანთ
-როგორც გინდა

-ძმა ადექი,წავედით დასალევი უნდა ვიშოვოთ
-რა იყო ტასუნია არ შეგირიგდა და დარდი სასმელში უნდა ჩაახშო?
-ჰა-ჰა,იუმორის მამა, ნინა როა ბუთქუზა გოგო,იმის დაბადევის დღეა და გოგოები უხდიან,ჩვენც დაგვპატიჟეს

დასალევი ვიყიდეათ და წავედით ,რო მივედი ანასტასიამ ვერ შემამჩნია,სუფრას დიდი ქალივით აწყობდა,სიცილი დავიწყე,გაწითლდა,მაგრამ არ შეიმჩნია.
დასალევმა მალე იმოქმედა ჩემზე და ცოტათი დავთვერი მგონი,სიმღერაც კი დავიწყე.