პალატის ოთახს, რომელიც მწვანე საღებავით არის შეღებილი და იქაურობას საშინელ აურას სძენს, თეთრებში გამოწყობილი ახალგაზრდა ექთანი აღებს. -ქალბატონო, ირის ეს წერილი მისაღებში ახალგაზრდა მამაკაცმა დატოვა, გვთხოვა თქვენთვის გადმოგვეცა ამბობს გოგონა და ახალ ნამშობიარებ ქალს ხელში ოთხად მოკეცილ ფურცელს აძლევს. ირისი ახლა 22 წლის არის, თუმცა უკვე ორი შვილის დედაა, უფროსი გოგონა ლინდა 5 წლის შესრულდა ახლაც დედამისის საწოლზე ზის და მის ხელს მთელი ძალით ჩაბღაუჭებია, თითქოს ეშინია არ დამტოვოსო, მეორე ბიჭია, რომელიც სულ ახლახანს გაჩნდა და დედის მკლავებშია. ქალი ხელის კანკალით ხსნის წერილს გეგონება იცოდეს შიგნით რა წერიაო, რამოდენიმე წამიანი დუმილის შემდეგ ირისი ატირებული ამბობს -გთხოვ, ასე ნუ მოგვექცევი.
- რა მოხდა დედა?

#bassboosted #nightdrive #carmusic #gangstermusic #carbassmusic #gvng #dance © Follow #KEANDYSSO
Instagram: https://instagram.com/kestas_keandysso
Soundcloud: https://soundcloud.com/keandysso
Spotify: https://open.spotify.com/artist/74MUe...
 Follow HardPaw https://soundcloud.com/user-494217601 |
Video Support| - Orlin https://www.youtube.com/channel/UCAmW...
- LA FAMILIA Hardcore https://www.lafamilia.world/product/b...
- Ilya
#gangstergang #gangstercity #ggang #alexslist #housemusichd #gangstersquad #simp #hannahowo #uwu #trendingmusic #tiktok #tiktokviral #viral #viralmusic #trendingtiktok #topmusic #bassboosted #cargirl #carsandgirls

Скачать трек: https://band.link/q15DQ
Соц. Сети: Misha Xramovi
FB: https://www.facebook.com/Misha.Xramovi
VK: https://vk.com/xramovi_official
Instagram: https://www.instagram.com/misha.xramovi/ #MishaXramovi

დღეს მგონი მარტო ვარ...
არავინ არი...უძილობა მაგრამ ნასვამი, ცოტა დალია...
სახლში დაღლილი მოსვლის შემდეგ დივანზე გაქნეულ ქურთუკივით გდია, უმოქმედოა, არაფრის თავი არ აქვს...
მუზა შეგვეჩვია..
გადარბენაზეა, შემოირბენს ხოლმე და გაქრება ისევ....
ირგვლივ სიჩუმეა, ქარის წისქვილვით მოგუგუნე ჩემი მძიმე აუნთქვის ხმას ჩანჩქერივით მომჩქაფარე გულიდან გამორტყოცნილი სისხლის ხმა ენაცვლება...შიგადაშიგ შორიახლოს ტალღების შეჯახების ხმაც ისმის.....
თითქოს იისფერი ქალაქი რუხი გახდა...აღარც მერცხლებია, აღარც გაზაფხული, მერცხლების როიც თოლიებმა იკისრეს ...1_2 გადაუფრენა ხოლმე...

მთელი ჩემი შეგნებული ცხოვრება ადამიანად დადგომას ვცდილობდი ყველა ჩემს გარშემო ვეღაცას მადარებდა მასავით უნდა იცვამდე , მასსავით უნდა საუბრობდე , მოძრაობდე, არავის არ უკითხავს რას ვგრძნობდი ან რა მინდოდა მხოლოს ის რასაც ისინი ჩემში ხედავდნენ არასაკმარისად კარგი, ჯერ კიდევ განუვითრებელი. სკოლა მუდმივი ჯოჯოხეთი იყო, ყოველთვის დამცინოდნენ რას აღარ მეძახდნენ :ძროხა , ნაგავი ეს ის სახელებია, რითაც მუდმივად ვმოძრაობდი ერთი მეგობარიც კი არ მყავდა არავინ საერთოდ მხოლოდ მე და საკუთარი ემოციები.სწორედ მაშინ აღმოვაჩინე, რომ ჩემში კიდევ ერთი ადამიანი ცხოვრობდა ვიღაც ვინც ჩემზე ძლიერი იყო ვისაც ყველას შთანთქმა და განადგურება შეეძლო და იცით რაა მომეწონა მომეწონა ყველა იმ ადამინის მუდარით სავსე თვალები ,რომლებიც გადარჩენას მთხოვდნენ მაშინ ,როდესაც მე მათი წამებით ვიყავი დაკავებული. საკუთარი დასჯის მეთოდებიც კი მქონდა - ჯერ თითებს ვაჭრიდი ღმერთო ჩემო მათი ტირილი და ვედრება დღემდე ყველაზე წმინდა იავნანად ჩამესმის, მათი ვედრებით სავსე თვალები მუდმივად იმ წამებს მახსენებდა ,როცა მეც მსგავსად შევყურებდი უხმოდ ჩუმად ვემუდარებოდი „გთხოვ ნუ გამრიყავ მეც ხომ მჭირდება გვერდით ვინმე’’ მაგრამ არავის ესმოდა ან არ უნდოდათ გაგება თუ რა არის რეალური მარტოობა, ხოდა მე ვანახე მათ რას ნიშნავს ბედისანაბარა ყოფნა მაშინ ,როდესაც ერთადერთ ხსნად სიკვდილი გევლინება მაგრამ ამის ღირსი არც ერთი არ იყო ამიტომ არავინ არ მომიკლავს წამების გარეშე: სათითაოდ ვაჭრიდი ყველა ორგანოს და თითქოს ამითი ვიკვებებოდი ეს იყო ჩემთვის ჰაერიც, ყველას ვინც ჩემს მეთოდებს უბრძოლველად ნებდებოდა ჯოჯოხეთში ვუშვებდი ზოგი მტკვარში გადავყარე ზოგი დავმარხე ზოგიც კი უბრალოდ სადმე მივაგდე ცხოველისთვის ლეშის საჭმელად. სიმართლე გითხრათ თავიდან ეს ყველაფერი მათზე შურის საძიებლად დავიწყე ვინც მაწამებდა და შინაგანად მალპობდა, თუმცა ცოტახანში ისე შევეჩვიე ექსტაზივით გახდა თითქოს მასზე დამოკიდებული ვიყავი მაშინ ,როდესაც ვცდილობდი არავინ არ მომეკლა სრულიი ქაოსი მქონდა გონებაში ჩემი ორი მხარე ერთმანეთს ებრძოდა ,როგორც ანგელოზი ეშმაკს ,სიკეთე ბოროტებას თითქოს ჩემს შიგნით კიდევ ერთი ადამიანი ცხოვრობდა ვიღაც სხვა რომელიც მუდმივად მეჩურჩულებოდა’’მოკალი არ გაჩერდე მოკალი’’.

ერთი
როცა გამიწყრა ღმერთი
ორი
რაღაც ხმა გავიგონე,
სამი
შიშის ზღვა განვიცადე,
ვერც მოვიკრიბე ღონე.
ოთხი...
მწადდა ხილვა სამოთხის,
ხუთი,
ყოველ დღეს, ღამეს ვუთევ
ექვსი

იმ წელს ნაადრევად დაგვიზამთრდა.დაუნანებლად,უხვად ჩამოყარა თოვლი.თითქოს ამის მეტი არაფერი გვეთხოვოს მამაზეციერისთვის. აპენტილ ბამბას დაამსგავსა არე-მარე..გზები ჩაიხერგა და გადაადგილების საშუალება აღარ გვქონდა. ჩავრჩით სახლებში ღმერთის იმედად.ისე ციოდა,დილაობით კარის გაღებაც ჭირდა,ისე იყო ღამის ყინვისგან გაქვავებული.გაორმაგებულად ვუკეთებდით ღუმელს შეშას,რომ როგორმე კარ-ფანჯრის ღრიჭოებიდან შემოსულ სიცივეს არ გავეყინეთ.
-თუ ვინმემ არ ამოგვაკითხა,დიდხანს ვერ გავიტანთ თავს,-მითხრა ცეცხლთან მიმჯდარმა მამაჩემმა.მის ავადმყოფობისგან ჩაცვენილ თვალებს დავაკვირდი,შემდეგ მზერა მის პირზე გადავიტანე,მოლურჯო-მოიისფრო ფერი დაჰკრავდა.ვიცოდი,დიდი დღე არ ეწერა,თვითონაც იცოდა,თუმცა, არ იმჩნევდა.ცდილობდა,მხნედ ყოფილიყო და შიში არ შემჩნეოდა.მე მაინც ვამჩნევდი,ბოლო სამი თვე იყო,რაც მისი თვალებიდან სიკვდილი მიმზერდა.

ფილმის სიუჟეტი:
„მატრიცას“ პირველ ფილმში განვითარებული ისტორიის გაგრძელება, სადაც კინოს გმირები - ნეო და ტრინიტი მატრიცაში ბრუნდებიან და კურდღლის უფრო ღრმა სოროში აღმოჩნდებიან. შოკისმომგვრელი და ეპიკური თავგადასავალი მიმდინარეობს უკვე ნაცნობ, თუმცა უფრო შემაძრწუნებელ სამყაროში, სადაც რეალობა გაცილებით უფრო სუბიექტურია და ჭეშმარიტების დასანახად გონების გათავისუფლებაა საჭირო.

"-ეს იქნება ჩემი ბოლო ინტერვიუ.ის რომელშიც ყველაფერს მოვყვები ჩემზე და ის რომელიც სკანდალად იქცევა. არ მადარდებს,ოდნავადაც კი არ ვღელავ იმაზე რომ ბევრს შევებრალები და ბევრი შემიზიზღებს.ჩემი მეტსახელი ყველამ კარგად იცით,მაგრამ სახელი?სახელი არავინ.მე კატო მქვია.ის აბავი კი ,რაც ბათუმში მოხდა,რაც მე გავაკეთე ყველას აინტერესებს.მეილები მოდის და მოდის ,ყველა კითხულობს რატომ აკოცე იმ გოგოს?რატომ გაეკიდე? უცნობს როგორ აკოცე?ლესბოსელი ხარ?
ამ კითხვებზე პასუხს ჩემი ამბის მოსმენისას მიიღებთ.
კატო ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყო.ჩემი სიყვარული და ჩემი იმედიც.ერთმანეთს ღრმა ბავშვობიდან ვიცნობდით. ერთმანეთისგან მხოლოდ 4 რამ განგვასხვავებდა.